IŻ-56
IŻ-56 (ros. ИЖ-56) – radziecki motocykl klasy 350 cm³ produkowany w latach 1956-1962 w zakładach Iżmasz w Iżewsku.
| |
| Producent | |
|---|---|
| Okres produkcji |
1956-1962 |
| Miejsce produkcji | |
| Napęd | |
| Silnik |
1-cyl. dwusuwowy |
| Pojemność |
346 cm³ |
| Stopień sprężania |
6,7:1 |
| Moc |
13 KM przy |
| Skrzynia biegów |
4 |
| Ogumienie | |
| Rozmiar opon |
3,25-19 |
| Wymiary i masa | |
| Długość |
2115 mm |
| Szerokość |
780 mm |
| Wysokość |
1025 mm |
| Rozstaw osi |
1380 mm |
| Masa własna |
170 kg |
| Pojemność baku |
15 l |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
100 km/h |
| Inne | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Modele pokrewne | |
Historia edytuj
IŻ-56 stanowił następcę modelu IŻ-49, wywodzącego się jeszcze ze zmodernizowanej konstrukcji niemieckiego przedwojennego motocykla DKW NZ-350[1]. Zamiarem konstruktorów było stworzenie nowocześniejszego motocykla, o bardziej technologicznej konstrukcji, pozwalającej na zwiększenie produkcji. Wraz z tym szła także modernizacja oprzyrządowania zakładów w Iżewsku. Ciężką ramę z wytłaczanych profili zastąpiła rama przestrzenna spawana z giętych rur, o nowszej formie[1]. Silnik wywodził się z poprzedniego modelu, lecz zwiększono jego moc przez podniesienie stopnia sprężania, a żeliwny przegrzewający się cylinder zastąpiono aluminiowym, z żeliwną tuleją wewnątrz. Ulepszony gaźnik otrzymał filtr przeciwpyłowy (jego zapylanie było problemem w poprzednim modelu), oraz został nakryty bocznymi osłonami[1]. Łańcuch napędowy został schowany w osłonie przeciwpyłowej. Zmiana biegów była tylko nożna[1]. Przednie zawieszenie z widelcem teleskopowym z hydraulicznymi amortyzatorami oraz kierownicę zachowano z IŻ-49 z niewielkimi zmianami, natomiast z tyłu zastosowano nowocześniejsze zawieszenie na wahaczach ze sprężynami i amortyzatorami hydraulicznymi zaczepionymi do ramy ponad kołem[1]. Pojemnik na narzędzia przeniesiono z niszy w zbiorniku paliwa (zwiększając tym samym jego objętość) do jednej z bocznych osłon pod siedzeniem; pod drugą umieszczono akumulator[1]. Motocykl nadal miał pojedyncze siedzenia, lecz tylne siedzenie dla pasażera było w formie kanapy[1]. Motocykl osiągał prędkość maksymalną ponad 100 km/h[1].
Projekt motocykla ukończono w 1956 roku i otrzymał oznaczenie IŻ-56. W tym roku skierowano go do produkcji, która do 1958 roku była prowadzona równolegle z IŻ-49. W 1960 IŻ-56 stał się milionowym motocyklem produkcji zakładów Iżmasz. Do zakończenia produkcji w 1962 wyprodukowano 677 428 szt.[2]. Modernizacją konstrukcji IŻ-56 stała się seria IŻ Planeta.
Produkowano także wersję z wózkiem bocznym IŻ-56K (od ros. kolaska), dostarczanym przez Wiatsko-Polanski Zakład Budowy Maszyn (WPMZ) w Wiatskich Polanach. Przez zwiększone przełożenie głównej przekładni, prędkość maksymalna była ograniczona do 70 km/h[1].
Dodatkowe dane techniczne
średnica cylindra × skok tłoka 72×85 mm
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Oleg Kurichin, Motocykł nowogo pokolenija, "Tiechnika mołodioży" nr 5/1999 (ros.)