Wikipedia

Ian Harrison (kulturysta)

Ian Harrison (ur. 3 stycznia 1969 w Leeds) − brytyjski kulturysta i wrestler.

Ian Harrison
Pseudonim

British Storm, Hercules Harrison

Data i miejsce urodzenia

3 stycznia 1969
Leeds

Stanowisko

kulturysta, wrestler

Strona internetowa

Życiorys edytuj

Jego miasto rodzinne to Pudsey, w północnej Anglii. Jako ośmiolatek pobierał naukę judo[1][2]. Był młodzieńcem, gdy rozpoczął intensywne treningi siłowe[1]. Dzięki świetnym warunkom genetycznym kariera w branży sportów sylwetkowych była mu przeznaczona[1]. W 1984 roku nastoletni Harrison brał udział w seminarium prowadzonym przez utytułowanego kulturystę ze Stanów Zjednoczonych, Toma Platza[1]. To wydarzenie zainspirowało go do wyjścia na scenę i jako szesnastolatek wystartował w pierwszych, lokalnych zawodach kulturystycznych[1].


W 1985 roku odnosił już pierwsze znaczące sukcesy, nagrodzono go między innymi tytułem „Mistera Yorkshire” juniorów[1]. Słynął nie tylko z rozwiniętej muskulatury, ale też potężnej siły: uprawiał trójbój siłowy i odnotował rekord w przysiadzie ze sztangą o wadze 280 kg (był w stanie podnieść ją dwanaście razy)[1]. Jeszcze przed dwudziestym rokiem życia wygrał w londyńskich rozgrywkach Junior Mr. Universe, a także zdobył dwa złote medale w mistrzostwach Wielkiej Brytanii: w kategorii wagowej ciężkiej oraz generalnej[1]. Został w ten sposób jednym z najmłodszych profesjonalnych kulturystów w historii federacji IFBB[1].

Przez pięć lat z rzędu plasował się w czołowej dziesiątce najbardziej prestiżowych zawodów w kulturystyce[1].

Słynął z monstrualnej budowy i zapisał się w historii jako jeden z najbardziej masywnych kulturystów[1]. Poza sezonem zawodów jego waga sięgała nawet 155 kg[1]. Był znany z muskularnej, bardzo „mięsistej” sylwetki, perfekcyjnie wyrzeźbionych mięśni brzucha oraz niezwykle szerokiego grzbietu[3].

Trenował ciężko i intensywnie; w najlepszych latach swojej kariery ćwiczył z hantlami o masie 100 kg[1]. Fotografie z jego treningów urozmaicały wiele czasopism sportowych. Trzynastokrotnie gościł na okładkach magazynów kulturystycznych wydawanych w samych Stanach Zjednoczonych[1]. Jesienią 1988 roku pojawił się na rozkładówce w Bodybuilding Monthly[4]. W czerwcu 1990 roku jego wizerunek widniał na okładce pisma Health and Strength (sesja z Paulą Bircumshaw)[5][6]. Parokrotnie można go było zobaczyć na okładce miesięcznika Flex[7][8]. W tej też gazecie udokumentowano jego trening z Nasserem El Sonbatym[9]. Po latach redakcja Flex nazwała go jednym z najlepszych nastoletnich kulturystów w historii[10]. W 1998 roku sklasyfikowany jako 53. najlepszy kulturysta wszech czasów przez federację IFBB[11].

W 1999 roku uczył się technik zapaśniczych i wkrótce potem zadebiutował jako wrestler[12]. Był związany z federacją XWF (Xcitement Wrestling Federation) i w sierpniu 2002 zdobył pas XWF Heavyweight Championship[13]. Wywalczył też mistrzostwo drużynowe, w parze z Harrym Del Riosem (znanym jako „Shock”). Następnie dołączył do federacji Memphis Wrestling i walczył w duecie z Del Riosem pod pseudonimem „Shock & Awe”. W maju 2003 roku obaj zostali uhonorowani pasem mistrzowskim XWF Tag Team[13]. Wydarzenie było nagrywane i emitowane w telewizji[13]. W lipcu 2002 pokonał zawodnika Bo Duppa (właśc. Otto Schwanza)[14]. W czerwcu 2003 wystąpił w programie WWE Velocity, produkowanym przez World Wrestling Entertainment Inc.[15]. Jako wrestler Harrison nie rezygnował w morderczych treningów siłowych i utrzymał sylwetkę kulturysty. Zyskał dużą popularność wśród fanów tego sportu i stał się jednym z najbardziej znanych zapaśników swoich czasów[1]. Na ringu walczył między innymi pod ksywkami „Joe Steroids”[14], „Iron Brit”[14], „Hercules Harrison”[16] oraz „British Storm”[16]. Styl walki, jaki przybrał, to powerhouse: Harrison, w kontakcie z zawodnikami, w znacznej mierze opierał się na sile swoich mięśni[16][17]. Atakował innych zapaśników między innymi dusząc ich nogami (headscissors submission) oraz rzucając nimi o matę ringu (powerbomb)[16].

Żonaty z Jane, mieszka w stanie Floryda[1]. Ma dwoje dzieci: córkę Christie i syna Macka[1]. Dyrektor organizacji PCA USA (Physical Culture Association United States)[18].

Warunki fizyczne edytuj

  • wzrost: 183 cm[1]
  • waga w sezonie kulturystycznym: 117 cm[1]
  • waga poza sezonem: 150–155 kg[1]
  • obwód bicepsa w sezonie kulturystycznym: 53 cm
  • obwód bicepsa poza sezonem: 58–58,5 cm

Wybrane osiągnięcia w kulturystyce edytuj

  • 1985: Mr. Yorkshire, kategoria juniorów − I m-ce[1]
  • 1988: Junior Mr. Universe − I m-ce[1]
  • 1989: Mistrzostwa Wielkiej Brytanii w kulturystyce, federacja IFBB, kategoria wagowa ciężka − I m-ce[1]
  • 1989: Mistrzostwa Wielkiej Brytanii w kulturystyce, federacja IFBB, kategoria ogólna − I m-ce[1]

Filmografia edytuj

Jako on sam
  • 2002: NWA: Total Nonstop Action
  • 2003: WWE Velocity[15]
  • 2005: The Lost Episodes of The XWF[19]

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x „Йен Харрисон (Ian Harrison) – Англия”. Ambal.ru. (ros.) [dostęp 2020-08-05].
  2. ↑ „Ian Harrison”. cityfitnessbradenton.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-19)].. City Fitness Bradenton. (ang.) [dostęp 2020-08-06].
  3. ↑ „Ian is enormous, beefy, ripped with super abdominals (...)”. Facebook. Facebook, Inc. 2019-01-08. (ang.) [dostęp 2020-08-05].
  4. ↑ Bodybuilding Monthly, wolumin 12, numer 1, październik 1988.
  5. ↑ „Health and Strength”. MuscleMemory.com. (ang.) [dostęp 2020-08-06].
  6. ↑ „Health and Strength, Volume 111, Number 10”. MuscleMemory.com. (ang.) [dostęp 2020-08-06].
  7. ↑ „Flex”. Facebook. Facebook, Inc. 2019-01-08. (ang.) [dostęp 2020-08-05].
  8. ↑ „Body Building Magazine Flex Magazine − June 1995 − Ian Harrison Qualifies”. Kichcab. (ang.) [dostęp 2020-05-08].
  9. ↑ „Ian Harrison: 'My good friend John Baldwin sent me this cover shot I had never seen before (...)'”. Facebook. Facebook, Inc. 2018-08-07. (ang.) [dostęp 2020-08-06].
  10. ↑ „When I was 17 years old I had major knee surgery (...)”. Facebook. Facebook, Inc. 2009-08-05. (ang.) [dostęp 2020-08-06].
  11. ↑ „Рейтинг мужчин профессионалов IFBB по бодибилдингу 1999 года”. Ambal.ru. (ang.) [dostęp 2020-08-06].
  12. ↑ Mueller, Jason (1999-11). „Interview with Ian Harrison Part I”. AnabolicExtreme.com. (ang.) [dostęp 2020-08-06].
  13. ↑ a b c „XWF Title Histories”. ProWrestlingHistory.com. (ang.) [dostęp 2020-08-06].
  14. ↑ a b c „July 24, 2002 NWA Total Nonstop Action results”. Pro Wrestling. (ang.) [dostęp 2020-08-06].
  15. ↑ a b „The Internet Wrestling Database: Ian Harrison”. The Internet Wrestling Database (IWD). (ang.) [dostęp 2020-08-06].
  16. ↑ a b c d „Hercules Harrison – Wrestlers Database – Cagematch”. Cagematch.net. (ang.) [dostęp 2020-08-06].
  17. ↑ Bruno „Bammer” Brito, Bammer: “Os vários estilos do lutador” [online], Wrestling PT, 11 kwietnia 2014 [dostęp 2020-08-06] (port.).
  18. ↑ „Pierwsi PCA PRO w USA”. Kulturystyka.pl. 2019-01-14. [dostęp 2020-08-06].
  19. ↑ „The Lost Episodes of The XWF”. Amazon.com. (ang.) [dostęp 2020-08-06].

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ian_Harrison_(kulturysta)&oldid=72660581”