Wikipedia

Inga & Anusz

(Przekierowano z Inga i Anusz Arszakian)

Siostry Arszakian (orm. Արշակյան քույրեր) – duet muzyczny grający muzykę folkową założony w 2000 roku przez siostry Ingę i Anusz Arszakian (orm. Ինգա և Անուշ Արշակյաններ).

Inga i Anusz Arszakian
Ilustracja
Inga i Anusz Arszakian (2008)
Pochodzenie

Erywań, Armenia

Gatunek

folk

Aktywność

od 2000 roku

Wydawnictwo

SHARM Holding LLC

Powiązania

Genealogy

Skład
Inga Arszakian (24 grudnia 1980)
Anusz Arszakian (18 marca 1982)

Duet reprezentował Armenię podczas 54. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2009 roku.

Dzieciństwo i edukacja edytuj

Anusz urodziła się 24 grudnia 1980 roku w Erywaniu. W 1994 roku zajęła pierwsze miejsce podczas konkursu muzycznego Zvonkie Golosa organizowanego w Omsku, podczas którego odebrała także nagrodę publiczności. Od tamtej pory zaczęła promować się jako kompozytorka i autorka piosenek. W 1999 roku zadebiutowała jako solistka w Ormiańskiej Narodowej Orkiestrze Filharmonicznej i Chórze. W 2001 roku zakończyła naukę w szkole muzycznej im. Sergeja Aslamazjana w klasie fortepianu i kontynuowała ją na studiach muzycznych im. Arno Babadżaniana. W latach 2001-05 studiowała w Narodowym Konserwatorium Erywańskim na wydziale wokalu jazzowego[1].

Inga urodziła się 18 marca 1982 w Erywaniu. Podobnie jak siostra, uczęszczała do szkół muzycznych im. Sergeja Aslamazjana oraz im. Arno Babadżaniana, jednak w klasie skrzypiec. W tym samym czasie pracowała w zespole smyczkowym, z którym koncertowała po kraju. W 1998 roku zdecydowała się na współpracę z Anusz. W 2002 roku ukończyła studia na wydziale instrumentów smyczkowych oraz zaczęła studiować w Narodowym Konserwatorium Erywańskim na wydziale wokalu jazzowego, którego absolwentką została w 2005 roku[1].

Kariera muzyczna edytuj

2000-04: Seasons of Life oraz albumy Menk jenk mer sarery i Tamzara edytuj

W 2000 roku wystąpiły razem w Ormiańskim Narodowym Teatrze Piosenki[1]. We wrześniu 2002 roku wyjechały do Stanów Zjednoczonych w ramach trasy koncertowej razem z innymi solistami teatru. Po koncercie w Teatrze „Alex” w Los Angeles dostały propozycję występów solowych na tamtejszej scenie. W tym samym roku otrzymały nominację do nagrody Sympatia od publiczności podczas festiwalu piosenki Golden Lyre.

W lutym 2003 roku zaczęły koncertować ze swoim folkowym programem artystycznym Seasons of Life, którego producentem został A. Grigorjan. W marcu siostry zagrały solowe koncerty w Teatrze „Alex”, a także nagrały i wydały swoją debiutancką płytę studyjną zatytułowaną Menk jenk mer sarery (We And... Our Mountains). Po premierze albumu siostry otrzymały zaproszenia na występy m.in. w Nowym Jorku, Toronto, Argentynie i Paryżu. W listopadzie zakończyły współpracę z ekipą odpowiedzialną za program Seasons of Life i zdecydowały się pracować na własną rękę.

W 2004 roku duet wystąpił na festiwalu Golden Lyre 2004 z własną interpretacją piosenki „Tamzara”, za którą otrzymał pierwszą nagrodę. W grudniu 2005 roku nowa aranżacja utworu wygrała także nagrodę im. Tigrana Naghdaljana podczas gali wręczenia Krajowych Nagród Muzycznych. W 2006 roku ukazała się druga płyta studyjna sióstr zatytułowana Tamzara, na której znalazł się m.in. tytułowy singiel w interpretacji Ingi i Anusz[2]. W 2008 roku siostry zaczęły współpracę z wytwórnią muzyczną SHARM Holding LLC[1].

2009: Konkurs Piosenki Eurowizji i Heartbeat of my Land edytuj

W lutym 2009 roku siostry Arszakian zostały ogłoszone finalistkami krajowych eliminacji eurowizyjnych[3], do których zgłosiły się z utworem „Dżan dżan”[4] będącym połączeniem muzyki folkowej oraz elementów muzyki nowoczesnej[5]. 14 lutego wystąpiły w finale selekcji i zdobyły w nim największe poparcie jurorów i telewidzów[6], dzięki czemu zostały wybrane na reprezentantki Armenię w 54. Konkursie Piosenki Eurowizji organizowanym w Moskwie[7]. 12 maja siostry wystąpiły w pierwszym półfinale widowiska i z piątego miejsca awansowały do finału[8], w którym zajęły ostatecznie 10. miejsce z 92 punktami na koncie, w tym m.in. maksymalną notę 12 punktów od Czech[9].

W listopadzie 2009 roku ukazał się trzeci album studyjny Ingi i Anusz zatytułowany Heartbeat of my Land[10]. Na płycie znalazł się m.in. singiel „Menq enq mer sarerệ”[11], który pod nazwą „Our shushi” został hymnem corocznego 12. Ormiańskiego Telethonu.

Od 2014: Sketches edytuj

 
Anusz Arszakian podczas prób do występu w 60. Konkursie Piosenki Eurowizji w 2015 roku

W 2014 roku premierę miał czwarty album studyjny duetu zatytułowany Sketches[12].

W marcu 2015 roku Inga została ogłoszona członkinią zespołu Genealogy, który powstał na potrzeby reprezentowania Armenii w 60. Konkursie Piosenki Eurowizji organizowanym w Wiedniu[13][14][15]. Zgodnie z zapowiedziami, projekt był nawiązaniem do setnej rocznicy ludobójstwa dokonanego przez Imperium Osmańskie, które przyczyniło się do powstania diaspory ormiańskiej na całym świecie. Zaproszenie Ingi i pięciu innych piosenkarzy z różnych zakątków świata miało symbolizować „miłość, pokój i tolerancję”, a także „zjednoczenie na scenie wszystkich Ormian”, których przodkowie rozproszyli się po wszystkich kontynentach po 1915 roku[16][17]. 12 lutego premierę miała konkursowa propozycja zespołu, której tytuł w marcu zmieniono z „Don’t Deny” na „Face the Shadow”[18]. 19 maja zespół zaprezentował swój utwór jako drugi w kolejności w pierwszym półfinale i zakwalifikował się do finału[19][20][21], w którym zajął ostatecznie 16. miejsce z 34 punktami na koncie[22].

Dyskografia edytuj

Albumy studyjne edytuj

  • Menk jenk mer sarery/We and Our Mountains (2003)
  • Tamzara (2006)
  • Heartbeat of my Land (2009)
  • Sketches (2014)

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d About Inga & Anush. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2015-07-21]. (ang.).
  2. ↑ Tamzara – Inga & Anush. [w:] iTunes [on-line]. www.itunes.apple.com. [dostęp 2015-07-21]. (ang.).
  3. ↑ Marco Brey: Armenia to find successor to Sirusho tonight. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2009-02-14. [dostęp 2015-07-21]. (ang.).
  4. ↑ Inga & Anush – Jan Jan. www.discogs.com. [dostęp 2015-07-21]. (ang.).
  5. ↑ Marcin Kośmider: Armenia wybrała. [w:] OGAE Polska [on-line]. www.eurowizja.org, 2009-02-15. [dostęp 2015-07-21]. (ang.).
  6. ↑ ARMENIAN NATIONAL FINAL 2009. www.natfinals.50webs.com. [dostęp 2015-07-21]. (ang.).
  7. ↑ Marco Brey: Armenia decided - Inga & Anush to Moscow. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2009-02-14. [dostęp 2015-07-21]. (ang.).
  8. ↑ Eurovision Song Contest 2009 Semi-Final (1). [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2015-07-21]. (ang.).
  9. ↑ Eurovision Song Contest 2009 Final. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2015-07-21]. (ang.).
  10. ↑ Heartbeat of My Land – Inga & Anush. [w:] iTunes [on-line]. www.itunes.apple.com. [dostęp 2015-07-21]. (ang.).
  11. ↑ Menq Enq Mer Sarere (Heartbeat of My Land) – Inga & Anush. [w:] iTunes [on-line]. www.itunes.apple.com. [dostęp 2015-07-21]. (ang.).
  12. ↑ Sketches – Inga & Anush. [w:] iTunes [on-line]. www.itunes.apple.com. [dostęp 2015-07-21]. (ang.).
  13. ↑ Marco Brey: Armenia: Watch the video of "Don't Deny". [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2015-03-12. [dostęp 2015-07-21]. (ang.).
  14. ↑ Marco Brey: Armenia to be represented by Genealogy!. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2015-02-11. [dostęp 2015-01-16]. (ang.).
  15. ↑ «Եվրատեսիլ-2015»-ին Հայաստանը կներկայանա նոր խմբով ու նոր ձեւաչափով. 1tv.am, 2015-02-11. [dostęp 2015-02-14]. (orm.).
  16. ↑ Marcin Rainczuk: Armenia – Zespół Genealogy dostaje bilet do Wiednia!. [w:] OGAE Polska [on-line]. www.eurowizja.org, 2015-02-11. [dostęp 2015-07-21]. (pol.).
  17. ↑ Sergiusz Królak: Poznaliśmy skład zespołu Genealogy oraz ich utwór. [w:] OGAE Polska [on-line]. www.eurowizja.org, 2015-03-12. [dostęp 2015-07-21]. (pol.).
  18. ↑ Jarmo Siim: Armenia changes song title. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2015-03-17. [dostęp 2015-07-21]. (ang.).
  19. ↑ Полина Гагарина вышла в финал "Евровидения-2015". ria.ru, 2015-05-19. [dostęp 2015-07-21]. (ros.).
  20. ↑ Tomasz Piątkowski: Eurowizja 2015: Poznaliśmy pierwszych finalistów!. [w:] OGAE Polska [on-line]. www.eurowizja.org, 2015-05-19. [dostęp 2015-07-21]. (pol.).
  21. ↑ Gordon Roxburgh: We have our first ten finalists. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2015-05-19. [dostęp 2015-07-21]. (ang.).
  22. ↑ Eurovision Song Contest 2015 Grand Final. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2015-05-24. [dostęp 2015-07-21]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Inga_%26_Anusz&oldid=72123044”