Instrukcja strukturalna
Instrukcja strukturalna, to instrukcja zdefiniowana w składni określonego języka programowania, zbudowana ze składowych instrukcji prostych i strukturalnych, sterująca przebiegiem realizacji algorytmu. Instrukcja taka budowana jest w kodzie źródłowym w oparciu o nawiasy syntaktyczne.
Rodzaje instrukcji strukturalnych edytuj
Do najczęściej spotykanych instrukcji strukturalnych zalicza się:
- instrukcje złożone
- instrukcje warunkowe, rozgałęzienia
- instrukcje pętli
Charakterystyka instrukcji strukturalnych edytuj
Instrukcje strukturalne, w odróżnieniu od instrukcji prostych, nie zlecają wykonania pojedynczej, konkretnej akcji, lecz sterują realizacją grupy instrukcji ujętej w logiczną strukturę algorytmu. Instrukcje strukturalne, często również służą do ograniczenia zakresu istnienia, dostępności i przesłaniania pewnych obiektów programu, np. zmiennych.
Instrukcje strukturalne wykształciły się wraz z rozwojem języków programowania wysokiego poziomu, w których kształt ukierunkowany został na zasady programowania strukturalnego.
Bibliografia edytuj
- Michael Marcotty, Henry Ledgord, W kręgu języków programowania, tłumaczenie: Krystyna Jerzykiewicz, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1980, Seria: Biblioteka Inżynierii Oprogramowania, ISBN 83-204-1342-7
- John E. Nicholls, Struktura języków programowania, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1980, Seria: Informatyka, ISBN 83-204-0246-8