Instytut Techniczny Intendentury
Instytut Techniczny Intendentury – instytucja naukowo-doświadczalna Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1924 |
Rozformowanie |
1939 |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Podległość |
Departament Intendentury |
Instytut Techniczny Intendentury prowadził prace badawcze, opiniował technologiczną stronę produkcji wojskowych i prywatnych zakładów dla potrzeb służb intendentury[1] .
Formowanie i zmiany organizacyjne edytuj
z dniem 1 lipca 1924 zorganizowane zostało Biuro Badań Technicznych Intendentury. Biuro opracowywało normy i typy materiałów intendenckich, katalogi, opisy techniczne, a także prowadziło próby i badania nad sprzętem i materiałami zaopatrzenia intendenckiego[1] .
W 1928 Biuro Badań Technicznych Intendentury zostało przeformowane na Instytut Techniczny Intendentury. Nowo powstały instytut przejął urządzenia i zbiory naukowe Wyższej Szkoły Intendentury. Z dniem 1 grudnia 1928 powtórnie zreorganizowano instytut. Nowa organizacja obowiązywała od 1 kwietnia 1929. Kolejną reorganizację instytutu przeprowadzono w 1936[1] .
Struktura organizacyjna edytuj
Struktura 1 lipca 1924[1] :
- kierownik
- kancelaria
- pracownia działu żywnościowego
- pracownia działu mundurowego
- pracownia działu kwaterunkowego
- laboratorium.
Struktura w 1926[1] :
- kierownictwo
- stacje doświadczalne
- laboratoria
- warsztaty doświadczalne.
Struktura w 1936[1] :
- kierownictwo
- sekretariat
- samodzielny referat dministracyjny
- dział żywnościowy,
- dział mundurowy
- dział kwaterunkowy
- samodzielny referat urządzeń technicznych
- laboratorium
Obsada personalna instytutu edytuj
Pokojowa obsada personalna instytutu w marcu 1939 roku[2][a]
- kierownik instytutu – płk int. Tadeusz Władysław Wojciech Fonferko[4]
- zastępca kierownika instytutu – mjr int. z wsw Jan Emil Rerutkiewicz[b]
- kierownik Działu Żywnościowego – mjr int. z wsw Kazimierz Baruch †1940 Katyń
- kierownik Działu Mundurowego – mjr int. z wsw Jan Emil Rerutkiewicz
- kierownik referatu oporządzenia – kpt. Piotr Paweł Kołodkiewicz-Wołodkiewicz †1940 Katyń[6]
- kierownik referatu umundurowania – por. Stanisław VIII Zieliński
- kierownik Działu Kwaterunkowego – mjr Kazimierz Józef Streer[c]
- kierownik Samodzielnego Referatu Urządzeń Technicznych – mjr Roman Maurycy Siekierski[d]
Uwagi edytuj
- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[3].
- ↑ Jan Emil Rerutkiewicz ur. 29 lipca 1892 roku. Był odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[5].
- ↑ Kazimierz Józef Streer ur. 11 lutego 1895 roku. Był odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i Srebrnym Krzyżem Zasługi[7].
- ↑ Roman Maurycy Siekierski ur. 22 września 1893 roku. Był odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych oraz Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi[8].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f Akta CAW ↓.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 500.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
- ↑ Tadeusz Fonferko. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2019-05-22].
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 332.
- ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 277.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 337.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 333.
Bibliografia edytuj
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
- Danuta Skrzypczak: Akta wojskowych instytutów i biur technicznych z lat 1915 —1939. [dostęp 2019-05-22].