Irena Bielenin

polska entomolog

Irena Bielenin (ur. 29 czerwca 1924 w Barwałdzie Dolnym koło Wadowic, zm. 5 marca 1993) – uczona polska, zoolog-entomolog, profesor Akademii Rolniczej w Krakowie.

Irena Bielenin
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

29 czerwca 1924
Barwałd Dolny

Data i miejsce śmierci

5 marca 1993
Kraków

doktor habilitowana nauk przyrodniczych
Doktorat

1961entomologia
Uniwersytet Jagielloński

Habilitacja

1975entomologia
Uniwersytet Jagielloński

Profesura

1992

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Życiorys edytuj

Córka Eugeniusza i Franciszki z Oczkowskich, brat Stanisław (1928–1995).

Nauki szkolne pobierała w Krakowie, gdzie przed wybuchem II wojny światowej ukończyła szkołę powszechną oraz dwie klasy Gimnazjum Ogólnokształcącego im. Józefy Joteyko. W czasie okupacji uczęszczała na oficjalne zajęcia w szkołach zawodowych, wykształcenie gimnazjalne i licealne uzupełniając na tajnych kompletach. W 1943 podjęła pracę zarobkową w krakowskiej ubezpieczalni społecznej. Po wyzwoleniu zdała maturę w Gimnazjum Królowej Wandy w Krakowie (1945) i rozpoczęła studia z zakresu biologii na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Dyplom magistra filozofii w zakresie zoologii uzyskała w 1951, po przedstawieniu pracy Early stages of embryonic development in the weevil Polydrosus pterygomalis Boh. (Coleoptera, Curculionidae), którą przygotowała pod opieką profesora Stanisława Smreczyńskiego.

Jeszcze jako studentka ostatnich lat podjęła współpracę z Instytutem Ochrony Roślin w Puławach, którą kontynuowała po uzyskaniu dyplomu. Prowadziła również zajęcia dydaktyczne na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1952 zatrudniona została w charakterze asystenta w Katedrze Zoologii na Wydziale Rolniczym tej uczelni, by po roku awansować na starszego asystenta; w 1957 została adiunktem. Do końca życia pozostawała związana z Katedrą Zoologii, która po przekształceniach organizacyjnych i utworzeniu nowej uczelni w 1953 znalazła swoje miejsce w strukturze Wyższej Szkoły Rolniczej w Krakowie (od 1972 – Akademii Rolniczej). W 1961 na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Jagiellońskiego Irena Bielenin obroniła rozprawę doktorską Anatomical and histological investigations on the genus Lecanium Burm, której promotorem również był Stanisław Smreczyński. Cztery miesiące roku 1963 Bielenin spędziła w Paryżu na stażu naukowym w Institut National Agronomique u wybitnego specjalisty w dziedzinie badań nad czerwcami Paula Pessona. W 1975 Rada Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Jagiellońskiego nadała jej stopień doktora habilitowanego nauk przyrodniczych w zakresie zoologii, a przedstawiona wówczas praca Studies on the processes of postembryonic morphogenesis in scale insectes (Coccoidea, Homoptera) została wyróżnioną nagrodą resortową. W 1981 Irena Bielenin została docentem, w 1991 – profesorem nadzwyczajnym.

Przez około czterdzieści lat pracy dydaktycznej prowadziła ćwiczenia i wykłady z zoologii na Wydziałach Rolniczym i Ogrodniczym, a także prowadziła zajęcia na studiach zaocznych oraz w punktach konsultacyjnych. Na początku lat 50. położyła liczne zasługi w pracach organizacyjnych Katedry Zoologii, angażowała się w przygotowanie fachowe kadry technicznej. Była członkiem szeregu komisji uczelnianych oraz przez dwie kadencje pełniła funkcję prodziekana Wydziału Zootechnicznego (1981–1987).

W pracy naukowej zajmowała się entomologią, głównie czerwcami i ich anatomią, histologią, morfogenezą, ultrastrukturą, a także ektopasożytami zwierząt gospodarskich. Ogłosiła jako autorka lub współautorka kilkadziesiąt prac, z czego około dwadzieścia publikacji poświęconych czerwcom miało charakter pionierski i doczekało się cytowań w znaczących opracowaniach z tej tematyki na świecie. Była również m.in. współautorką skryptu Entomologia ogólna (1994, był w druku w chwili jej śmierci), autorką artykułów popularnonaukowych (np. Kiedy pojawiły się owady?, w: „Wszechświat”, 1959, nr 6) i wspomnień pośmiertnych (o Zbigniewie Kaweckim, zmarłym w 1981, oraz Zofii Lenkiewicz, zmarłej w 1990). Kierowała przygotowaniem wielu prac magisterskich na Wydziale Zootechnicznym.

Z publikacji profesor Bielenin wymienić można m.in.: Z zagadnień filogenetycznych i systematycznych czerwców (Coccoidea, Homoptera) („Przegląd Zoologiczny”, 1959), Studia nad procesami morfogenezy postembrionalnej u czerwców (Homoptera, Coccoidea) („Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej w Krakowie”, 1973, nr 80), Czerwce – znane i nieznane właściwości ich budowy i biologii ("Przegląd Zoologiczny", 1978), Przypadek chronicznego zapalenia brzegów powiek i spojówek, wywołanego przez roztocza Demodex folliculorum (Simon, 1842) („IV Sympozjum Akaroentomologii Medycznej i Weterynaryjnej”, Gdańsk 1980), Dynamika sezonowa występowania muchówek w oborach („IV Sympozjum Akaroentomologii Medycznej i Weterynaryjnej”, Gdańsk 1980), Biologiczne znaczenie wosków w świecie owadów, z uwzględnieniem morfologii gruczołów woskowych („Przegląd Zoologiczny”, 1990), Komora filtracyjna pluskwiaków równoskrzydłych (Homoptera), ze szczególnym uwzględnieniem czerwców (Coccoidea) („Przegląd Zoologiczny”, 1993).

Za pracę naukową i dydaktyczną doczekała się kilku nagród ministra i rektora, a także odznaczeń – Złotego Krzyża Zasługi, Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski, Medalu Komisji Edukacji Narodowej. Cieszyła się zaufaniem studentów, którzy zwracali się do niej z prośbą o pomoc nie tylko w kwestiach natury socjalnej, ale i osobistej. W gronie współpracowników uchodziła za autorytet moralny i kulturalny. Zmarła 5 marca 1993, pochowana została na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Bibliografia edytuj