Iwan Rückman, Iwan Rikman, ros. Иван Севастьянович Рикман (ur. ?, zm. 1806) - rosyjski urzędnik konsularny i dyplomata, wysoki urzędnik państwowy.

Iwan Rückman
Иван Севастьянович Рикман
Data śmierci

1806[1]

Chargé d'affaires Rosji w Madrycie
Okres

od 1771
do 1773

Chargé d'affaires Rosji w Sztokholmie
Okres

od 1776
do 1780

Konsul Generalny Rosji w Sztokholmie
Okres

od 1783
do 1787

Rezydent-Minister Rosji w Gdańsku
Okres

od 1787
do 1790

Poprzednik

Siemion Sokołowski

Następca

Siemion Sokołowski

Minister Rosji w Mitawie
Okres

od 1790
do 1795

Gubernator Rosji w Nowogrodzie Wielkim
Okres

od 1801
do 1804

Gubernator Rosji w Wilnie
Okres

od 1804
do 1806

Życiorys

edytuj

Radca stanu (od 24 stycznia 1803). Urodził się w połowie XVIII w. i był synem pochodzącego z Saksonii chirurga w petersburskiej policji Sebastiana Rickmana (1710-1763). Iwan Rückman był w służbie od 1763, od maja 1771 tłumaczem w Kolegium Spraw Zagranicznych (Коллегия иностранных дел)[2], Chargé d’affaires w poselstwie w Madrycie (1971-1773), Chargé d’affaires (1776-1780) oraz konsulem generalnym w Sztokholmie (1783-1787).

Poseł rosyjski i przełożony Rikmana Iwan Simolin w czasie trwania obrad riksdagu (1778-1779) i poseł duński Christian Fredrik von Gyldencrone wspólnie przygotowywali konspiracje malkontentów, którzy mieliby przeciwstawić się próbom wzmocnienia władzy królewskiej jaki przedsiębrał Gustaw III i którzy zwróciliby się do Rosji i Danii o przywrócenie konstytucji demokratycznej z 1720 (jaka obowiązywała w tzw. Erze wolności (1718-1772)). Miało to dać Danii i Rosji pretekst do inwazji Szwecji. Axel von Fersen zagadywany przez Rosjan i Duńczyków i zachęcany do udziału w konspiracji nie tylko odmówił, lecz wydał konspiratorów. Simolin został odwołany do Rosji, by nie rozdrażniać rządu Gustawa III. Iwan Rückman jako następca Simolina dostał polecenie nie mieszać się w szwedzką politykę, lecz jedynie obserwować poczynania króla i rządu szwedzkiego.

W latach 1787–1790 pełnił funkcję ministra-rezydenta w Gdańsku, w 1790-1795 ministra pełnomocnego w Mitawie, w 1801-1804 gubernatora guberni nowogrodzkiej, w 1804-1806 - guberni wileńskiej.

Bibliografia

edytuj
  • Zbigniew Anusik: Dyplomacja szwedzka wobec kryzysu monarchii we Francji w latach 1787-1792, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego Łódź 2000, s. 89

Linki zewnętrzne

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Высшие чины Российской Империи (.1721-.1917). Т. II :: Каталог ссылок, полезных генеалогу [online], forum.vgd.ru [dostęp 2019-01-25] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-05].
  2. ówczesna nazwa rosyjskiego resortu spraw zagranicznych