Iwona Galińska-Wildstein
Iwona Monika Galińska-Wildstein (ur. 22 kwietnia 1952) – polska psycholog, działaczka opozycji demokratycznej w PRL.
Data urodzenia | |
---|---|
Narodowość |
polska |
Małżeństwo | |
Dzieci |
Dawid, Szymon |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujUrodziła się 22 kwietnia 1952 jako córka Romana[1][2]. Pod koniec lat 70. będąc studentką Uniwersytetu Jagiellońskiego zaangażowała się w działalność opozycyjną wobec rządów komunistycznych, została działaczką Studenckiego Komitetu Solidarności w Krakowie[3][4][2][5]. W 1978 wyszła za mąż za Bronisława Wildsteina, z którym w 1980 wyjechała z Polski i oboje osiedli w Paryżu[2][6][7].
Z wykształcenia jest psychologiem[2]. Wraz z mężem była konsultantką przy tworzeniu filmu fabularnego pt. Gry uliczne, dotyczącego śmierci ich przyjaciela Stanisława Pyjasa (w 1977 oboje uczestniczyli w okazaniu jego zwłok w prosektorium)[2][8]. U boku męża wystąpiła w filmie dokumentalnym pt. Paryż. Czas dokonany, autorstwa Michała Muzyczuka, opowiadający o ich życiu i działalności na emigracji Paryżu[9][10][11]. Oboje mają dwóch synów, urodzonych w Paryżu: Dawida (ur. 1983, dziennikarz) i Szymona (ur. 1988)[12][6].
Postanowieniem prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 18 maja 2007 została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej[13]. 7 maja 2019 została udekorowana przyznanym przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości[14]. W 2022 odznaczona Krzyżem Wolności i Solidarności[15].
Przypisy
edytuj- ↑ Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Krakowie (1945) 1983-1990. Akta paszportowe EAKR. Iwona Galińska-Wildstein. inwentarz.ipn.gov.pl. [dostęp 2019-05-08].
- ↑ a b c d e Aparat represji w Polsce Ludowej 1944-1989. Rzeszów: Instytut Pamięci Narodowej--Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, Oddział w Rzeszowie, 2005.Łukasz Kamiński: Kryptonim „Wasale”: Służba Bezpieczeństwa wobec Studenckich Komitetów Solidarności 1977-1980. 2007: Instytut Pamięci Narodowej.
- ↑ Oddychać swobodnie Studencki Komitet Solidarności w Krakowie (1977–1980). Instytut Pamięci Narodowej Oddział w Krakowie, s. 1, 2, 3.
- ↑ Iwona Galińska-Wildstein. polskieradio.pl. [dostęp 2019-05-08].
- ↑ Jan Kołakowski: Czarne Juwenalia. polmedia.pl, 2016-05-07. [dostęp 2019-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-08)].
- ↑ a b Katarzyna Batora: Bronisław Wildstein. ppibl.ibl.waw.pl. [dostęp 2019-05-08].
- ↑ Arkadiusz Bartosiak , Łukasz Klinke , Marcin Meller, Bronisław Wildstein, „Playboy” (4), Wywiadowcy.pl, 2005 [dostęp 2021-09-24] (pol.).
- ↑ Gry uliczne. filmpolski.pl. [dostęp 2019-05-08].
- ↑ "Paryż. Czas dokonany". Premiera filmu o emigracyjnej działalności Bronisława Wildsteina w Paryżu. Wkrótce w TVP Kultura!. wpolityce.pl, 2017-05-17. [dostęp 2019-05-07].
- ↑ Paryż. Czas dokonany. filmpolski.pl. [dostęp 2019-05-07].
- ↑ Paryż. Czas dokonany. vod.tvp.pl. [dostęp 2019-05-07].
- ↑ Paryż. Czas dokonany (czas 27:20-27:50). vod.tvp.pl. [dostęp 2019-05-07].
- ↑ M.P. z 2007 r. nr 54, poz. 609.
- ↑ Odznaczenia dla byłych działaczy Studenckiego Komitetu Solidarności i Niezależnego Zrzeszenia Studentów. prezydent.pl, 2019-05-07. [dostęp 2019-05-07].
- ↑ M.P. z 2022 r. poz. 562