Izydora Hermanowska

Izydora Joanna Hermanowska (ur. 2 stycznia 1892, zm. 22 grudnia 1977 w Sanoku) – polska nauczycielka.

Izydora Hermanowska
Data urodzenia

2 stycznia 1892

Data i miejsce śmierci

22 grudnia 1977
Sanok

Miejsce spoczynku

Cmentarz Centralny w Sanoku

Zawód, zajęcie

nauczyciel

Narodowość

polska

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Grobowiec rodzin Hermanowskich i Rolskich w Sanoku

Życiorys

edytuj

Córka Dionizego i Eleonory z domu Gromadka. Jej rodzeństwem byli: Ksenofont (-1946), Dionizy, Olga i Antonina (1880-1965, żona nauczyciela Józefa Rolskiego).

W 1911 zdała egzamin dojrzałości w Liceum im. Królowej Jadwigi we Lwowie[1]. Została nauczycielką. W latach 20. II Rzeczypospolitej pracowała w siedmioklasowej szkole powszechnej męskiej w Wolance (ówczesny powiat drohobycki)[2]. W 1930 została mianowana kierowniczką trzyklasowej szkoły w Kropiwniku Nowym[3].

Po zakończeniu II wojny światowej we wrześniu 1945 zgłosiła się do pracy w Szkole Powszechnej w Kluczborku, od marca 1946 była w niej nauczycielką języka polskiego, historii i prowadziła bibliotekę powiatową, odeszła ze szkoły 15 lutego 1947[4].

Została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Do końca życia zamieszkiwała w Sanoku przy ul. Świerczewskiego 5[5]. Zmarła 22 grudnia 1977[5]. Została pochowana w grobowcu rodziny Rolskich na cmentarzu przy ul. Jana Matejki w Sanoku[5].

Przypisy

edytuj
  1. Sprawozdanie z Gimnazyum Realnego, z Liceum im. Kr. Jadwigi, ze Szkoły Handlowej, z kursów robót ręcznych kobiecych i z kursu gospodarstwa domowego. Lwów: 1911, s. 43.
  2. Seweryn Lehnert: Spis nauczycieli publicznych szkół powszechnych i państwowych seminarjów nauczycielskich oraz spis szkół w okręgu szkolnym lwowskim obejmującym województwa lwowskie, stanisławowskie i tarnopolskie. Lwów: 1924, s. 10.
  3. Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Kuratorjum Okręgu Szkolnego Lwowskiego”. Nr 12, s. 620, 29 grudnia 1930. 
  4. Historia szkoły. Publiczna Szkoła Podstawowa nr 2 im. Janusza Korczaka. [dostęp 2015-05-28].
  5. a b c Księga cmentarna nr 1. Matejki Rymanowska od 1973 do 2004 (stare cmentarze), poz. 475.

Bibliografia

edytuj