Józef Alicki (ur. 12 października 1913, zm. 9 czerwca 1989[1] w Iławie) – pseudonim „Łukasz”, „Dubicz”, hubalczyk, wachmistrz Wojska Polskiego[2].

Józef Alicki
„Łukasz”, „Dubicz”
podporucznik podporucznik
Data urodzenia

12 października 1913

Data śmierci

9 czerwca 1989

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Krajowa

Jednostki

Oddział Wydzielony Wojska Polskiego
30 Dywizja Armii Krajowej

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (od 1941, dwukrotnie)

Życiorys edytuj

Przebywał w Rzeczycy po rozwiązaniu oddziału majora Henryka Dobrzańskiego[2]. Organizował tam wspólnie z ks. Ptaszyńskim pluton konspiracyjny. Wyjechał jesienią 1940 w Miechowskie, gdzie jako instruktor wyszkolenia działał w konspiracji. Pracował od marca 1941 w wojskowym wywiadzie Związku Walki Zbrojnej[2]. Po napaści Niemców na Związek Radziecki wyjechał w lipcu do Wilna w grupie, która była zawiązkiem Ośrodka Północ I. Był kurierem, występował pod pseudonimem „Łukasz” i przywoził do centrali w Warszawie informacje. Otrzymał za czyny bojowe Krzyż Walecznych[2]. Od połowy 1942 do maja 1944 pracował w wywiadzie Armii Krajowej w Białymstoku, a następnie pełnił funkcję oficera do zleceń w dowództwie 30 Dywizji Armii Krajowej[3]. Brał udział w walkach dywizji i pod Wyżarami był ranny. Odznaczony po raz drugi Krzyżem Walecznych i przedstawiony do odznaczenia Krzyżem Virtuti Militari[3]. Mianowany podporucznikiem rozkazem dowódcy dywizji z dnia 14 sierpnia 1944. Służył do jej rozwiązania[3].

Po wojnie osiadł na stałe w Iławie, gdzie zmarł 9 czerwca 1989. Jest pochowany na cmentarzu komunalnym, który mieści się przy ulicy Ostródzkiej.

Przypisy edytuj

  1. Łukasz Ksyta, Józef Alicki [online], www.majorhubal.pl [dostęp 2017-11-24].
  2. a b c d Szymański 1986 ↓, s. 164.
  3. a b c Szymański 1986 ↓, s. 165.

Bibliografia edytuj