Józef Balcerak
Józef Balcerak (ur. 7 marca 1915 w Warszawie, zm. 3 września 1991[1]) − polski dziennikarz i działacz jazzowy, jedna z najważniejszych postaci w historii polskiego ruchu jazzowego.
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 7 marca 1915 Warszawa | |
| Data i miejsce śmierci | 3 września 1991 Warszawa | |
| Zawód, zajęcie | dziennikarz | |
| Odznaczenia | ||
    
| ||
ŻyciorysEdytuj
Przed II wojną światową był współpracownikiem Małego Przeglądu (1927–1937) i pracownikiem przemysłu filmowego (1933–1938). W czasie wojny został wywieziony w głąb ZSRR. Wrócił do Polski, będąc korespondentem wojennym 4 Pomorskiej Dywizji Piechoty[2], kontynuując szlak bojowy do Berlina.
Był założycielem i długoletnim redaktorem naczelnym miesięcznika „Jazz”, którego pierwszy numer ukazał się w roku 1956. Miesięcznik „Jazz” był pierwszym w Europie Wschodniej pismem poświęconym muzyce jazzowej. Było to źródło wiedzy o jazzie zarówno dla początkujących melomanów, jak i dla wyrobionych słuchaczy. Józef Balcerak z powodzeniem dbał o to, aby poziom merytoryczny pisma utrzymywał się na wysokim poziomie.
Balcerak był stałym współpracownikiem Jazz Museum and The Jazz Archive Uniwersytetu Nowoorleańskiego, był także honorowym obywatelem Nowego Orleanu[3].
Jest autorem książki „Magia Jazzu”.
Ordery i odznaczeniaEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Koniec epoki (pol.). Gazeta Wyborcza, 10.09.1991. [dostęp 2014-09-03].
- ↑ a b Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 31. ISBN 83-223-2073-6.
- ↑ Por. W. Panek, Encyklopedia muzyki rozrywkowej, Świat Książki, Warszawa 2000, s. 28.