Józef Balcerak (ur. 7 marca 1915 w Warszawie, zm. 3 września 1991[1]) − polski dziennikarz i działacz jazzowy, jedna z najważniejszych postaci w historii polskiego ruchu jazzowego.

Józef Balcerak
Data i miejsce urodzenia

7 marca 1915
Warszawa

Data i miejsce śmierci

3 września 1991
Warszawa

Zawód, zajęcie

dziennikarz

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużonym na Polu Chwały” Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk Medal za Warszawę 1939–1945

Życiorys

edytuj

Przed II wojną światową był współpracownikiem Małego Przeglądu (1927–1937) i pracownikiem przemysłu filmowego (1933–1938). W czasie wojny został wywieziony w głąb ZSRR. Wrócił do Polski, będąc korespondentem wojennym 4 Pomorskiej Dywizji Piechoty[2], kontynuując szlak bojowy do Berlina.

Był założycielem i długoletnim redaktorem naczelnym miesięcznika „Jazz”, którego pierwszy numer ukazał się w roku 1956. Miesięcznik „Jazz” był pierwszym w Europie Wschodniej pismem poświęconym muzyce jazzowej. Było to źródło wiedzy o jazzie zarówno dla początkujących melomanów, jak i dla wyrobionych słuchaczy. Józef Balcerak z powodzeniem dbał o to, aby poziom merytoryczny pisma utrzymywał się na wysokim poziomie.

Balcerak był stałym współpracownikiem Jazz Museum and The Jazz Archive Uniwersytetu Nowoorleańskiego, był także honorowym obywatelem Nowego Orleanu[3].

Jest autorem książki „Magia Jazzu”.

Ordery i odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Koniec epoki. Gazeta Wyborcza, 10.09.1991. [dostęp 2014-09-03]. (pol.).
  2. a b Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 31. ISBN 83-223-2073-6.
  3. Por. W. Panek, Encyklopedia muzyki rozrywkowej, Świat Książki, Warszawa 2000, s. 28.