Józef Aleksander Krysakowski (ur. 13 marca 1871 w Jasience, zm. ?) – doktor medycyny, pułkownik lekarz Wojska Polskiego.

Józef Krysakowski
pułkownik lekarz pułkownik lekarz
Data i miejsce urodzenia

13 marca 1871
Jasienka

Data śmierci

?

Przebieg służby
Lata służby

do 1927

Siły zbrojne

c. k. Obrona Krajowa
Wojsko Polskie

Jednostki

Szpital Okręgowy Nr V

Stanowiska

komendant szpitala

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Kawaler Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Życiorys edytuj

Urodził się 13 marca 1871[1] w Jasience[2]. Ukończył studia medycyny. Uzyskał tytuł naukowy doktora. W 1901 roku rozpoczął zawodową służbę wojskową w cesarsko-królewskiej Obronie Krajowej. Został wcielony do Pułku Strzelców Krajowych Innsbruck Nr 1 w Innsbrucku[3]. W następnym roku został przeniesiony do Pułku Piechoty Obrony Krajowej Nr 22 i pełnił w nim służbę w kolejnych szesnaście lat[4][5][6][7]. W międzyczasie wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach, a następnie walczył w szeregach pułku (od 1917 – Pułk Strzelców Nr 22) w trakcie I wojny światowej.

W czasie służby w c. k. Obronie Krajowej awansował na kolejne stopnie: starszego lekarza (niem. Oberarzt) ze starszeństwem z 1 maja 1901[a][8], lekarza pułku 2. klasy (niem. Regimentsarzt 2. Klasse) ze starszeństwem z 1 listopada 1903[b][9], lekarza pułku 1. klasy (niem. Regimentsarzt 1. Klasse) w 1906 ze starszeństwem z 1 listopada 1903[c][10] oraz lekarza sztabowego (niem. Stabsarzt) ze starszeństwem z 1 maja 1916[d][11].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 wstąpił do Wojska Polskiego. Mianowany pułkownikiem lekarzem. W latach 1922–1927 był przydzielony do Szpitala Okręgowego Nr V w Krakowie na stanowisko komendanta, pozostając oficerem nadetatowym 5 batalionu sanitarnego[12][13][14]. Z dniem 1 sierpnia 1927 został mu udzielony dwumiesięczny urlop, a z dniem 30 września tego roku został przeniesiony w stan spoczynku[15]. W 1928 mieszkał w Krakowie[1]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Poznań Miasto. Posiadał przydział do Kadry Zapasowej 7 Szpitala Okręgowego w Poznaniu[16].

Ordery i odznaczenia edytuj

Uwagi edytuj

  1. Stopień starszego lekarza był równorzędny stopniowi starszego porucznika (niem. Oberleutnant).
  2. Stopień lekarza pułku 2. klasy był równorzędny stopniowi kapitana i rotmistrza 2. klasy.
  3. Stopień lekarza pułku 1. klasy był równorzędny stopniowi kapitana (niem. Hauptmann) i rotmistrza 1. klasy (niem. Rittmeister.)
  4. Stopień lekarza sztabowego był równorzędny stopniowi majora.

Przypisy edytuj

  1. a b Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 885.
  2. Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-07-24].
  3. Rocznik oficerski c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1902 ↓, s. 504.
  4. Rocznik oficerski c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1903 ↓, s. 415.
  5. Rocznik oficerski c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1914 ↓, s. 268.
  6. Lista starszeństwa c. i k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1916 ↓, s. 195.
  7. Lista starszeństwa c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1918 ↓, s. 302.
  8. a b Rocznik oficerski c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1903 ↓, s. 645.
  9. Rocznik oficerski c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1904 ↓, s. 660.
  10. Rocznik oficerski c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1907 ↓, s. 403.
  11. a b c Lista starszeństwa c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1918 ↓, s. 553.
  12. Korespondencje. Z Krakowa. Uroczystości legionowe. „Polska Zbrojna”. 218, s. 3, 1922-08-13. Warszawa. 
  13. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1117, 1150, 1197.
  14. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1005, 1043, 1078.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 216, 228.
  16. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 375, 784.
  17. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 25.
  18. Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 237.
  19. a b Rocznik oficerski c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1914 ↓, s. 417.

Bibliografia edytuj

  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1902. Wiedeń: styczeń 1902.
  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1903. Wiedeń: styczeń 1903.
  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1904. Wiedeń: styczeń 1904.
  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1907. Wiedeń: styczeń 1907.
  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrat Vertretenen Königreiche une Länder für 1914. Wiedeń: styczeń 1914.
  • Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1916. Wiedeń: 1916.
  • Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1918. Wiedeń: 1918.
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.