Wikipedia

Józef Mück

Józef Mück (ur. 13 listopada 1887, zm. 24 lutego 1943) – major piechoty Wojska Polskiego.

Józef Mück
major piechoty major piechoty
Data urodzenia

13 listopada 1887

Data śmierci

24 lutego 1943

Przebieg służby
Lata służby

1907–1020

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

17 Pułk Piechoty

Stanowiska

dowódca pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Krzyż Zasługi Wojskowej z Mieczami Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Życiorys edytuj

W 1907 rozpoczął pełnić zawodową służbę wojskową w cesarsko-królewskiej Obronie Krajowej. Do 1918 jego oddziałem macierzystym był 17 Pułk Piechoty Obrony Krajowej, który w 1917 został przemianowany na Pułk Strzelców Nr 17[1][2]. W latach 1911–1912 był komendantem 3 oddziału karabinów maszynowych[3][4], a w latach 1913–1914 komendantem 1 oddziału karabinów maszynowych[5][6]. W szeregach 17 pp OK wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach[6], a następnie walczył na frontach I wojny światowej. W czasie służby awansował na kolejne stopnie w korpusie oficerów piechoty: kadeta-zastępcy oficera (1 września 1907)[7], porucznika (1 listopada 1909)[8], nadporucznika (1 listopada 1913)[9] i kapitana (1 listopada 1915)[10].

Od grudnia 1918 służył w 1 Pułku Piechoty Ziemi Rzeszowskiej (później przemianowanym na 17 Pułk Piechoty), złożonym z oficerów i szeregowych byłego Pułku Strzelców Nr 17. Dowodził II batalionem, który 2 kwietnia 1919 odszedł do Chełma, do dyspozycji gen. Edwarda Śmigły-Rydza, a w nocy z 14 na 15 kwietnia odjechał na Śląsk Cieszyński, gdzie został przydzielony do grupy gen. Franciszka Latinika[11][12]. 8 i 9 lipca oraz od 13 lipca do 19 sierpnia 1920 pełnił obowiązki dowódcy 17 Pułku Piechoty[13][14]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 136. lokatą w korpusie oficerów piechoty[15]. Później został przeniesiony do 2 Pułku Piechoty Legionów w Pińczowie na stanowisko komendanta kadry batalionu zapasowego[16][17]. W 1924 dowodził I batalionem, detaszowanym w Staszowie[18]. W maju 1925 został przesunięty na stanowisko dowódcy II batalionu[19], a w sierpniu tego roku ponownie na stanowisko dowódcy I baonu[20]. W maju 1927 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i przeniesiony służbowo do Powiatowej Komendy Uzupełnień Pińczów na cztery miesiące[21]. W listopadzie tego roku został przeniesiony z 2 pp Leg. do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przydziałem do PKU Pińczów na stanowisko kierownika I referatu administracji rezerw[22][23]. W marcu 1929 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr X[24], a z dniem 30 września tego roku przeniesiony w stan spoczynku[25].

W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Kraków Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[26].

Zmarł 24 lutego 1943, pochowany 27 lutego 1943[27] na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera FD-płd-po lewej Kwiecińskich)[28].

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Schematismus 1908 ↓, s. 287.
  2. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 279.
  3. ↑ Schematismus 1911 ↓, s. 321.
  4. ↑ Schematismus 1912 ↓, s. 327.
  5. ↑ Schematismus 1913 ↓, s. 297.
  6. ↑ a b c d Schematismus 1914 ↓, s. 256.
  7. ↑ Schematismus 1908 ↓, s. 146.
  8. ↑ Schematismus 1910 ↓, s. 164.
  9. ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 142.
  10. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 65.
  11. ↑ Ciepielowski 1929 ↓, s. 7, 14.
  12. ↑ Majka 1992 ↓, s. 9, 10.
  13. ↑ Księga chwały 1992 ↓.
  14. ↑ Majka 1992 ↓, s. 13.
  15. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 29.
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 544.
  17. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 128, 400.
  18. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 124, 345.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 22 maja 1925 roku, s. 267.
  20. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 82 z 8 sierpnia 1925 roku, s. 452.
  21. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 maja 1927 roku, s. 126.
  22. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 301.
  23. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 119, 169.
  24. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 85.
  25. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 sierpnia 1929 roku, s. 263.
  26. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 326, 939.
  27. ↑ Józef Mück, Nekrolog w zasobach cyfrowych Biblioteki Jagiellońskiej [dostęp 2021-04-26] (pol.).
  28. ↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych, zck-krakow.pl [dostęp 2021-07-25].
  29. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 119.
  30. ↑ a b Ranglisten 1918 ↓, s. 65, 279.

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Józef_Mück&oldid=70880788”