Józef Sitko (ur. 9 marca 1887 w Dębnie, zm. 14 lutego 1962 w Krakowie) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Józef Sitko
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

9 marca 1887
Dębno

Data i miejsce śmierci

14 lutego 1962
Kraków

Przebieg służby
Lata służby

do 1935

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

2 Pułk Piechoty
2 Pułk Piechoty Legionów
PKU Bielsko

Stanowiska

zastępca dowódcy pułku
komendant PKU

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921

Życiorys

edytuj
 
Grób Józefa Sitki na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie

Urodził się w Dębnie, w ówczesnym powiecie brzeskim Królestwa Galicji i Lodomerii[1]. W czasie I wojny światowej walczył w Legionach Polskich. Był oficerem 2 pułku piechoty Legionów Polskich. 7 września 1915 roku awansował na chorążego, a 1 lipca 1916 roku na podporucznika[2]. Po rozwiązaniu Polskiego Korpusu Posiłkowego został internowany w obozie w Szeklencze, a następnie wcielony do c. i k. Armii i 12 kwietnia 1918 roku skierowany na front włoski. Tam „zachorował”. Przez ponad miesiąc symulował z pomocą lekarzy czerwonkę i dekował się w szpitalu zakaźnym w Krakowie, w którym przebywało wielu takich jak on „chorych”. Następnie załatwił trzymiesięczny urlop zdrowotny i tak doczekał końca wojny[3].

3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 345. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4]. 10 lipca 1922 roku został zatwierdzony na stanowisku pełniącego obowiązki dowódcy III batalionu 2 pułku piechoty Legionów detaszowanego w Staszowie[5][6]. W 1924 roku był kwatermistrzem w macierzystym pułku[7], a w 1925 roku dowodził I batalionem detaszowanym w Staszowie[8]. W sierpniu tego roku został przesunięty na stanowisko kwatermistrza[9]. 12 kwietnia 1927 roku został awansowany na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 roku i 23. lokatą w korpusie oficerów piechoty[10].

5 maja 1927 roku został przesunięty ze stanowiska dowódcy batalionu na stanowisko zastępcy dowódcy 2 pułku piechoty Legionów w Pińczowie[11][12]. 5 listopada 1928 roku został przeniesiony macierzyście do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przydziałem do Powiatowej Komendy Uzupełnień Pińczów na okres czterech miesięcy w celu odbycia praktyki poborowej[13]. W tym samym roku opublikowany został Zarys historii wojennej 2-go Pułku Piechoty Legionów jego autorstwa. 12 marca 1929 roku został przeniesiony służbowo do Powiatowej Komendy Uzupełnień Bielsko na stanowisko komendanta[14][15][16]. Z dniem 31 sierpnia 1935 roku został przeniesiony w stan spoczynku[17]. W czasie okupacji hitlerowskiej działał w konspiracji i pracował w firmie budowlanej „Universal” w Krakowie. 13 listopada 1942 roku w Krakowie został zatrzymany i osadzony w więzieniu Montelupich. Pięć dni później został skierowany do obozu koncentracyjnego Auschwitz, w którym otrzymał numer więźniarski: 75906. Dostał się do orkiestry obozowej. 25 października 1944 roku został przeniesiony do obozu Sachsenhausen. Przeżył wojnę[1]. Zmarł 14 lutego 1962 w Krakowie. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim[18].

Ordery i odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Dobrowolska 2015 ↓.
  2. Lista starszeństwa 1917 ↓, s. 18.
  3. Snopko 2011 ↓, s. 18, 21 autor cytuje fragmenty „Dziennika legjonisty ...”.
  4. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 33.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 544.
  6. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 128, 402.
  7. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 124, 346.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 22 maja 1925 roku, s. 266. Obsada pułków piechoty.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 82 z 8 sierpnia 1925 roku, s. 452.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927 roku, s. 117.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 maja 1927 roku, s. 135.
  12. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 18, 167.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 336.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 91.
  15. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 20, 510.
  16. Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 9.
  17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 85.
  18. Lokalizator grobów. Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. [dostęp 2020-08-15]..
  19. M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199.
  20. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 26 stycznia 1922 roku, s. 77.

Bibliografia

edytuj