Język ainbai (a. ainba)[2]język papuaski używany przez grupę ludności w prowincji Sandaun w Papui-Nowej Gwinei, blisko granicy z Indonezją[3]. Należy do rodziny języków granicznych[1].

Ainbai
Obszar

prowincja Sandaun (Papua-Nowa Gwinea)

Liczba mówiących

100 (2003)[1]

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
UNESCO 4 poważnie zagrożony
Ethnologue 8a umierający
Kody języka
ISO 639-3 aic
IETF aic
Glottolog ainb1238
Ethnologue aic
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Jego użytkownicy zamieszkują dwie wsi w dystrykcie Vanimo (Ainbai i Elis[4]), w pobliżu języków manem, kilmeri i pagi[3]. Według danych z 2003 roku mówi nim zaledwie 100 osób[1]. Wcześniej został włączony w ramy języka pagi, ale zebrane materiały słownikowe sugerują, że chodzi o oddzielny język[4].

Jego znajomość zanika[2]. W szerokim użyciu jest język tok pisin[4].

Przypisy edytuj

  1. a b c David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Ainbai, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
  2. a b Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Ainbai. Glottolog 4.6. [dostęp 2022-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-31)]. (ang.).
  3. a b Sandaun Province. [w:] Language distribution maps [on-line]. SIL International. [dostęp 2022-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-31)]. (ang.).
  4. a b c Robert Brown: A sociolinguistic survey of Pagi and Kilmeri. W: Richard Loving (red.): Sociolinguistic surveys of Sepik languages. Summer Institute of Linguistics, 1981, s. 193–206, seria: Workpapers in Papua New Guinea Languages 29. [dostęp 2022-08-31]. (ang.).