Język berik

język z grupy papuaskiej
(Przekierowano z Język berrik)

Język berik[1][2][3] (a. berick, berrik)[1]język papuaski używany w prowincji Papua w Indonezji, przez członków ludu Berik[2]. Według danych z 1994 roku mówi nim 1200 osób[1].

Berik
Obszar

Papua (Indonezja)

Liczba mówiących

1200 (1994)[1]

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 6b zagrożony
Kody języka
ISO 639-3 bkl
IETF bkl
Glottolog beri1254
Ethnologue bkl
BPS 0877 4
WALS brk
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Publikacja Peta Bahasa podaje, że jest używany we wsi Samanente (dystrykt Tor Atas, kabupaten Sarmi) oraz na okolicznych terenach[2]. Według Ethnologue jego użytkownicy zamieszkują także wsie: Beu, Bora Bora, Dangken, Doronta, Kondirjan, Safrontani, Sewan, Taminambor, Tenwer, Togonfo, Waf[1]. Dawniej służył jako język handlowy w rejonie rzeki Tor[4]. Rozpowszechnił się wśród społeczności Mander i Segar[5].

Ludność ta komunikuje się również w malajskim papuaskim[1]. W użyciu jest także język indonezyjski, który służy do kontaktów z osobami z zewnątrz[6].

Tradycyjny system liczbowy w tym języku nie sięga ponad liczbę 20 (najczęściej używa się jedynie liczebników „jeden”, „dwa” i „trzy” oraz określenia „dużo”). Począwszy od liczby 21 stosowane są liczebniki indonezyjskie[7]. Amerykański lingwista John McWhorter podaje berik jako przykład języka, w którym myśli formułuje się w sposób osobliwy dla użytkowników języka angielskiego[8]. Formy czasowników w tym języku wskazują na płeć osoby, która jest odbiorcą czynności, rozmiar i liczbę obiektów, z którymi obchodzi się podmiot, oraz informują, czy na zewnątrz jest widno. Przykładowo: kitobana – „daje mężczyźnie trzy duże przedmioty za dnia”[8][9].

Sporządzono opisy jego gramatyki (1988)[10] i słownictwa (1986)[11]. Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Berik, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  2. a b c Bahasa Berik. [w:] Peta Bahasa [on-line]. Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan. [dostęp 2022-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-19)]. (indonez.).
  3. Timothy Usher: Berik. NewGuineaWorld. [dostęp 2022-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-19)]. (ang.).
  4. Mühlhäusler i in. 1992 ↓, s. 423.
  5. Westrum i in. 1986 ↓, s. xiii.
  6. Muhadjir: Transformasi budaya seperti tercermin dalam perkembangan bahasa-bahasa di Indonesia. Depok: Fakultas Sastra Universitas Indonesia, 1992, s. 28. OCLC 29443683. [dostęp 2022-08-20]. Cytat: Orang Berik, yang berjumlah sekitar 1000 orang, menggunakan bahasa daerah mereka sebagai bahasa pertama walaupun ada orang yang juga mengerti bahasa Indonesia. Ini berarti bahwa hal-hal yang berkaitan dengan adat atau kepercayaan mereka dikomunikasikan dalam bahasa setempat. Tidak mengagumkan bahwa bahasa nasional dipakai untuk bicara dengan orang luar. (indonez.).
  7. Eugene Chan: Berik. Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. [dostęp 2022-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-19)]. (ang.).
  8. a b John McWhorter: No Tears For Dead Tongues. Forbes, 2008-02-21. [dostęp 2022-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-23)]. (ang.).
  9. Westrum 1988 ↓, s. 150.
  10. Westrum 1988 ↓.
  11. Westrum i in. 1986 ↓.

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj
  • Eugene Chan: Berik. Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. [dostęp 2022-09-27]. (ang.).
  • Berik in Indonesia. Joshua Project. [dostęp 2022-08-20]. (ang.).