Język bintauna

język austronezyjski

Język bintauna (a. bintaoena, bintawoena, bitaoena) – język austronezyjski używany w prowincji Celebes Północny w Indonezji, w rejonie miasta Bintauna[1][2]. Według danych z 2000 roku ma nieco ponad 11 tys. użytkowników[1].

Bintauna
Obszar

Celebes Północny (Indonezja)

Liczba mówiących

11 tys. (2000)[1]

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 6b zagrożony
Kody języka
ISO 639-3 bne
IETF bne
Glottolog bint1245
Ethnologue bne
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

W miejscowościach Kuhanga, Bintauna i Bintauna Pante nie zarejestrowano różnic dialektalnych[3]. Bintauna jest stosunkowo bliski językowi kaidipang-bolangitang[4].

Jest wypierany przez język indonezyjski oraz malajski miasta Manado, który ma duże znaczenie w komunikacji regionalnej[5]. W latach 90. XX wieku pozostawał w intensywnym użyciu, ale w całym regionie zaobserwowano wzrost roli języka narodowego, zwłaszcza u młodszego pokolenia[6][7]. W obu przebadanych wsiach był znany dzieciom, choć w jednej z miejscowości posługiwały się nim głównie osoby dorosłe[8].

Został opisany w postaci opracowania gramatycznego (Struktur bahasa Bintauna, 1996)[9]. Do lat 90. pozostawał bliżej niepoznany[10].

Przypisy edytuj

  1. a b c David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Bintauna, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  2. Barbara F. Grimes, Joseph E. Grimes, Malcolm D. Ross, Charles E. Grimes, Darrell T. Tryon: Listing of Austronesian languages. W: Darrell T. Tryon (red.): Comparative Austronesian Dictionary: An Introduction to Austronesian Studies. Berlin: Walter de Gruyter, 1995, s. 142, seria: Trends in Linguistics. Documentation 10. DOI: 10.1515/9783110884012.1.121. ISBN 978-3-11-088401-2. OCLC 868970232. (ang.).
  3. Usup i in. 1996 ↓, s. 6.
  4. Merrifield i Salea 1996 ↓, s. 9.
  5. Usup i in. 1996 ↓, s. 3, 157.
  6. David Mead: Bintauna. Sulawesi Language Alliance. [dostęp 2023-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-01-26)]. (ang.).
  7. Merrifield i Salea 1996 ↓, s. 128–131.
  8. Merrifield i Salea 1996 ↓, s. 129.
  9. Usup i in. 1996 ↓.
  10. Usup i in. 1996 ↓, s. 3.

Bibliografia edytuj

  • Scott Merrifield, Martinus Salea: North Sulawesi Language Survey. Dallas: Summer Institute of Linguistics, 1996, seria: Publications in Sociolinguistics 1. ISBN 1-55671-000-3. OCLC 36657959. (ang.).
  • Hunggu Tadjuddin Usup, J. A. Karisoh-Najoan, J. Sendewana-Runtuwene, S. Remrev-Hersanti, N. Panrelly-Adrah: Struktur Bahasa Bintauna. Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1996. ISBN 979-459-680-9. OCLC 36225794. [dostęp 2024-03-18]. (indonez.).