Język kembra
Język kembra – język papuaski używany w prowincji Papua w Indonezji, przez grupę ludności w dystrykcie Okbibab (obecnie kabupaten Pegunungan Bintang), na wschód od rzeki Sobger[2]. Według danych z 2005 roku posługuje się nim zaledwie 20 osób[1].
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
20 (2005)[1] | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 5 krytycznie zagrożony↗ | ||
| Ethnologue | 8a umierający↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | xkw | ||
| IETF | xkw | ||
| Glottolog | kemb1250 | ||
| Ethnologue | xkw | ||
| BPS | 1006 0 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Znajduje się na skraju wymarcia[1][3]. Jest używany w środowisku domowym, prawie wyłącznie przez osoby dorosłe[1][2].
Nie został dobrze udokumentowany. Sporządzono pobieżny opis jego słownictwa. Na poziomie leksyki wykazuje zbieżności z językami yetfa, lepki i usku, ale nie jest jasne, czy świadczy to o jego pokrewieństwie z którymś z tych języków (być może są to pożyczki, yetfa służy bowiem jako lokalna lingua franca). William A. Foley rozpatruje go jako izolat, ale zaznacza, że do określenia jego związków genetycznych z innymi językami bądź rodzinami potrzebne są dokładniejsze dane lingwistyczne[3].
Jest językiem tonalnym[1][3].
Publikacja Glottolog (4.6) łączy go z językami lepki i murkim, wyróżniając rodzinę lepki-murkim-kembra[4]. Timothy Usher umieszcza te trzy języki w ramach grupy południowej języków pauwasi, wraz z kimki[5]. Autorzy publikacji Ethnologue (wyd. 22) powstrzymują się od prób jego klasyfikacji[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kembra, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ a b William Frawley: International Encyclopedia of Linguistics: 4-Volume Set. Wyd. 2. Oxford: Oxford University Press, USA, 2003, s. 324. ISBN 978-0-19-513977-8. OCLC 51478240. [dostęp 2022-08-11]. (ang.).
- ↑ a b c Foley 2018 ↓, s. 463–464
- ↑ Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Lepki-Murkim-Kembra. Glottolog 4.6. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (ang.).
- ↑ Timothy Usher: South Pauwasi River. NewGuineaWorld. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (ang.).
Bibliografia edytuj
- William A. Foley: The languages of Northwest New Guinea. W: Bill Palmer (red.): The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide. Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2018, s. 433–568, seria: The World of Linguistics 4. DOI: 10.1515/9783110295252-004. ISBN 978-3-11-028642-7. OCLC 1041880153. (ang.).