Język lepkijęzyk papuaski używany w prowincji Papua w Indonezji, przez społeczność etniczną Lepki[2], w dystryktach Teiraplu, Yetfa i Aboy, na zachód od rzeki Sobger (Ethnologue)[1]. Według danych z 1991 roku posługuje się nim 530 osób[1].

Lepki
Obszar

Papua (Indonezja)

Liczba mówiących

530 (1991)[1]

Klasyfikacja genetyczna
  • Języki lepki (lepki-murkim-kembra)
  • Język lepki
Status oficjalny
Ethnologue 6b zagrożony
Kody języka
ISO 639-3 lpe
IETF lpe
Glottolog lepk1238
Ethnologue lpe
BPS 1038 0
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Publikacja Peta Bahasa podaje, że jego użytkownicy zamieszkują wieś Luban w dystrykcie Aboy (kabupaten Pegunungan Bintang)[2]. Niektórzy znają w pewnym stopniu język ketengban[3].

Nie został dobrze udokumentowany. Sporządzono listy jego słownictwa (jedna z nich, mało obszerna, została zamieszczona w pracy etnograficznej)[4]. Jest językiem tonalnym[1].

Jego przynależność lingwistyczna pozostaje słabo określona. Wcześniej uważano, że może chodzić o izolat[5]. Ustalono jednak, że jest spokrewniony z językiem murkim (William A. Foley włączył oba języki w ramy rodziny lepki), choć języki te nie są sobie szczególnie bliskie[4]. Na podstawie dostępnych danych nie dają się ulokować w ramach języków transnowogwinejskich[6]. Język kembra może tworzyć z nimi wspólną grupę[4], taką też klasyfikację proponuje publikacja Glottolog (4.6), wyróżniając rodzinę lepki-murkim-kembra[7]. Timothy Usher umieszcza te trzy języki w ramach grupy południowej języków pauwasi, wraz z kimki[5]. Autorzy publikacji Ethnologue (wyd. 22) powstrzymują się od prób jego klasyfikacji[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Lepki, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  2. a b Bahasa Lepki. [w:] Peta Bahasa [on-line]. Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (indonez.).
  3. William Frawley: International Encyclopedia of Linguistics: 4-Volume Set. Wyd. 2. Oxford: Oxford University Press, USA, 2003, s. 324. ISBN 978-0-19-513977-8. OCLC 51478240. [dostęp 2022-08-11]. (ang.).
  4. a b c Foley 2018 ↓, s. 466
  5. a b Timothy Usher: South Pauwasi River. NewGuineaWorld. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (ang.).
  6. Foley 2018 ↓, s. 467
  7. Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Lepki-Murkim-Kembra. Glottolog 4.6. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (ang.).

Bibliografia edytuj

  • William A. Foley: The languages of Northwest New Guinea. W: Bill Palmer (red.): The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide. Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2018, s. 433–568, seria: The World of Linguistics 4. DOI: 10.1515/9783110295252-004. ISBN 978-3-11-028642-7. OCLC 1041880153. (ang.).