Język luang
Język luang – język austronezyjski używany w prowincji Moluki we wschodniej Indonezji, na wyspach między Babar a Kisar[1]. Według danych z 1995 roku posługuje się nim 18 tys. osób[2].
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
18 tys. (1995) | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | lex | ||
IETF | lex | ||
Glottolog | luan1263 | ||
Ethnologue | lex | ||
WALS | wet | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Jego użytkownicy zamieszkują wyspy: Moa, Lakor, Luang, Sermata, Wetan oraz zachodnią część Babar, a także wsie Isu i Layeni na wyspie Teun[3].
Ethnologue wyróżnia dialekty: moa, lakor, luang, wetan (wetang). Jest bliski leksykalnie językowi leti (z wyspy Leti), ale według Ethnologue nie jest z nim dobrze wzajemnie zrozumiały[2]. K.B. Taber i M.H. Taber (2015) uznają leti za kolejny dialekt luang, a odmiany wysp Moa, Lakor i Luang (a także Sermata) rozpatrują jako jeden dialekt (luang właściwy). Występuje pewne zróżnicowanie w obrębie poszczególnych dialektów[3]. Istnieje rozbudowany rejestr rytualny (lir marna)[4].
Częsta jest wielojęzyczność. Jego użytkownicy komunikują się także w lokalnym malajskim (ambońskim)[2]. Ludność Luang często wchodzi w kontakt z innymi społecznościami, a malajski jest powszechnie wykorzystywany w kontaktach handlowych[3]. W użyciu są również inne języki (indonezyjski, kisar, leti)[2].
Dialekt leti został stosunkowo dobrze opisany, ale materiały nt. dialektu luang są mocno ograniczone (poświęcono mu publikację SIL z 2015 r.)[3]. Zebrano również pewne dane z dialektu wetan[5]. Jest zapisywany alfabetem łacińskim[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Taber i Taber 2015 ↓, s. 2.
- ↑ a b c d e David M. Eberhard , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Luang, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2020-12-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ a b c d Taber i Taber 2015 ↓, s. 1.
- ↑ Taber i Taber 2015 ↓, s. 162.
- ↑ J. P. B. de Josselin de Jong: Wetan Fieldnotes: Some Eastern Indonesian Texts with Linguistic Notes and a Vocabulary. Dordrecht: Foris Publications, 1987, seria: Verhandelingen van het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde 130. ISBN 90-6765-230-X. OCLC 18397759. (ang.).
Bibliografia edytuj
- Kathleen B. Taber, Mark H. Taber: Luang Grammar and Phonology Sketch. Dallas: SIL International, 2015, seria: SIL e-Books 63. [dostęp 2023-05-23]. (ang.).