Język orokaiva
język papuaski
Język orokaiva, także: ehija, etija – język transnowogwinejski używany w prowincji Oro w Papui-Nowej Gwinei, w 200 wsiach w rejonie miasta Popondetta. Według danych z 2000 roku posługuje się nim 35 tys. osób[1].
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
35 tys. (2000) | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | okv | ||
IETF | okv | ||
Glottolog | orok1269 | ||
Ethnologue | okv | ||
WALS | oro | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Dzieli się na dialekty: kokoda, etija (sohe, sose), ehija (ifane, ihane), harava[1]. Według doniesień jest bliski językom aeka i hunjara-kaina ke[2][3], które bywają także opisywane jako jego dialekty[4]. Według Ethnologue jest powszechnie używany przez członków społeczności, we wszelkich sferach życia, ale w użyciu są także języki angielski, hiri motu i tok pisin[1].
Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d David M. Eberhard , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Orokaiva, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ David M. Eberhard , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Aeka, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ David M. Eberhard , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Hunjara-Kaina Ke, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ William J. Frawley: International Encyclopedia of Linguistics. Wyd. 2. Oxford: Oxford University Press, 2003, s. 486. ISBN 978-0-19-977178-3. OCLC 51478240. [dostęp 2022-07-17]. (ang.).