Język tiruray

język austronezyjski

Język tiruray (a. tirurai), także teduray (a. téduray) – język austronezyjski z grupy języków filipińskich[1]. Według danych z 2005 r. ma 60 500 użytkowników, zamieszkujących obszar Maguindanao (region Bangsamoro) oraz prowincję Sultan Kudarat (region Soccsksargen) w południowych Filipinach[2]. Posługuje się nim grupa etniczna Tiruray (zwana też Teduray, Teguray lub Tidulay)[3][4].

Tiruray
Obszar

Filipiny

Liczba mówiących

60 500 (2005)

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 5 rozwojowy
Kody języka
ISO 639-3 tiy
IETF tiy
Glottolog tiru1241
Ethnologue tiy
WALS try
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

W użyciu są też inne języki (maguindanao, tagalski, angielski)[5].

Pierwsze materiały nt. języka tiruray pochodzą z końca XIX w.[5] Są wśród nich: dwutomowy słownik (1892/1893)[6][7] oraz opis gramatyczny (1892)[8]. W latach 60. XX w. badania wśród Tiruray prowadził S.A. Schlegel[5], autor słownika z 1971 r.[9]

Jest zapisywany alfabetem łacińskim[2].

Przypisy edytuj

  1. Blust 1991 ↓, s. 81.
  2. a b David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Tiruray, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  3. Pristiwanto i inni, Legal di Marore, ilegal di Tahuna: kajian atas peredaran barang di wilayah lintas batas di Kabupaten Kepulauan Sangihe, Yogyakarta: Kepel Press, 2013, s. 43, ISBN 978-602-1228-15-9 (indonez.).
  4. Grace Wood Moore, Tiruray, [w:] Frank M. LeBar (red.), Ethnic Groups of Insular Southeast Asia, t. 2: Philippines and Formosa, New Haven: Human Relations Area Files Press, 1975, s. 41–45, ISBN 0-87536-405-5, OCLC 312565975 (ang.).
  5. a b c Jozef Genzor, Stuart A. Schlegel, Tiruray-English Lexicon (recenzja), „Asian and African Studies”, 9, Bratislava: Department of Oriental Studies, Slovak Academy of Sciences, 1973, s. 198 [dostęp 2024-03-10] (ang.).
  6. Guillermo Bennásar: Diccionario tiruray-español. T. 1. Manila: Tipo-Litografía de Chofré y Comp., 1892. OCLC 919739154. [dostęp 2024-03-10]. (hiszp.).
  7. Guillermo Bennásar: Diccionario tiruray-español. T. 2. Manila: Tipo-Litografía de Chofré y Comp., 1893. OCLC 833910999. [dostęp 2024-03-10]. (hiszp.).
  8. Guillermo Bennásar, Observaciones gramaticales sobre la lengua tiruray, Manila: Imp. y litog. de M. Pérez, hijo, 1892, OCLC 12940386 [dostęp 2024-03-10] (hiszp.).
  9. Stuart A. Schlegel, Tiruray-English Lexicon, Berkeley: University of California Press, 1971 (University of California Publications in Linguistics 67), ISBN 0-520-09359-3, OCLC 145723 (ang.).

Bibliografia edytuj