Jadwiga Dobrzyńska

Jadwiga Dobrzyńska
Data urodzenia	1898
Data i miejsce śmierci	1940 ; Warszawa
Narodowość	polska
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jadwiga Dobrzyńska-Łoboda (ur. 1898, zm. 1 lutego 1940 w Warszawie) – polska architektka^[1]^[2].

Życiorys edytuj

Córka Władysława Dobrzyńskiego – lekarza, który jako publicysta zajmował się tematyką urbanistyczną^[3].

W roku 1922 ukończyła studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej^[1]. Była pierwszą w Polsce kobietą, która zdobyła stosowne wykształcenie i uzyskała prawo do wykonywania zawodu architekta^[4]. Jako początkująca architektka uczestniczyła wraz ze współpracownikami w licznych konkursach architektonicznych^[4]. Od 1926 roku aż do śmierci pracowała wspólnie z mężem, architektem Zygmuntem Łobodą^[5]; w 1928 roku rozpoczęto według ich projektu budowę gmachu Śląskich Naukowych Zakładów Technicznych w Katowicach^[4]. Do innych realizacji Dobrzyńskiej i Łobody zalicza się m.in.^[5]:

kolonia mieszkaniowa dla Spółdzielni Pracowników Monopolu Spirytusowego przy al. Wojska Polskiego na warszawskim Żoliborzu (1929–1930);
sanatorium na Kubalonce w Istebnej (1937)^[3];
domy mieszkalne przy ul. Różanej 8, 9, 10 w Katowicach (1932)^[1];
dom własny przy ulicy Estońskiej 6 na Saskiej Kępie w Warszawie (1933);
gmach PKO w Poznaniu (1934-1937).

Pochowana na Starych Powązkach (kw. 190-2-23)^[2].

↑ ^a ^b ^c Aneta,A., Borowik Aneta,A.,, Słownik architektów, inżynierów i budowniczych związanych z Katowicami w okresie międzywojennym, Katowice, s. 38-39, ISBN 978-83-226-2106-6, OCLC 840689302 [dostęp 2019-08-16] .
↑ ^a ^b Cmentarz Stare Powązki: WŁADYSŁAW DOBRZYŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2021-11-28] .
↑ ^a ^b Karolina Dzimira-Zarzycka: „Doboru barw pilnuje specjalnie architektka Dobrzyńska”. Jadwiga Dobrzyńska w duecie ze Zygmuntem Łobodą. historiaposzukaj.pl. [dostęp 2023-03-09].
↑ ^a ^b ^c Jadwiga Dobrzyńska: prekursorka, architektoniczka, pierwsza kobieta w polskiej architekturze. architektura.muratorplus.pl, 2022-05-09. [dostęp 2023-03-09].
↑ ^a ^b Grzegorz Mika. Funkcjonaliści z ulicy Estońskiej. „Stolica”. 5 (2265), maj 2014. ISSN 0039-1689.