Jamskie Turnie (słow. Jamské veže) – grupa turni położonych w Jamskiej Grani w słowackich Tatrach Wysokich, odgałęziającej się od głównej grani odnogi Krywania w wierzchołku Krótkiej. Od Krótkiej Jamskie Turnie oddzielone są drobną Wyżnią Krótką Szczerbiną, a od sąsiadującej z nimi od południa Małej Krótkiej – wybitniejszą Krótką Szczerbiną[1].

Jamskie Turnie
Ilustracja
Jamskie Turnie na prawo od szczytu Ostrej
Państwo

 Słowacja

Pasmo

Karpaty, Tatry

Wysokość

ok. 2300 m n.p.m.

Pierwsze wejście

21 września 1907 r.
A. Martin, J. Franz

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Jamskie Turnie”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Jamskie Turnie”
Ziemia49°09′36″N 20°00′44″E/49,160000 20,012222

Kolejno od Wyżniej Krótkiej Szczerbiny w grani Jamskich Turni znajdują się[2]:

  • Wielka Jamska Turnia (Veľká jamská veža, ok. 2300 m[3]),
  • Jamska Przehyba (Jamská priehyba),
  • Pośrednia Jamska Turnia (Prostredná jamská veža),
  • Pośrednia Jamska Szczerbina (Prostredná jamská štrbina),
  • Pośrednia Jamska Przehyba (Prostredná jamská priehyba),
  • Jamskie Zęby (Jamské zuby),
  • Skrajna Jamska Przehyba (Predná jamská priehyba),
  • Skrajna Jamska Turnia (Predná jamská veža, ok. 2220 m[3]),
  • Skrajna Jamska Szczerbina (Predná jamská štrbina).

W przewodniku Tatry Wysokie Witolda Henryka Paryskiego własną nazwę ma jedynie Wielka Jamska Turnia[1].

Zachodnie stoki turni opadają do Krywańskiego Kotła w Dolinie Ważeckiej, natomiast wschodnie – do górnej części Doliny Suchej Ważeckiej[3].

Dawniej masyw nazywano Handlowymi Turniami. Pierwszego wejścia na turnie dokonali Alfred Martin i przewodnik Johann Franz senior 21 września 1907 r.[1]

Przypisy

edytuj
  1. a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część VIII. Młynicka Przełęcz – Krywań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1956, s. 148–149.
  2. Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-06-25].
  3. a b c Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 138. ISBN 83-909352-2-8.