Jan Konarski (rzeźbiarz)

rzeźbiarz

Jan Konarski (ur. 24 lutego 1949 w Słupsku, zm. 2 maja 2007 tamże) – polski artysta rzeźbiarz.

Pomnik Piłsudskiego w Warszawie, przed Belwederem.

Życiorys

edytuj

W Słupsku ukończył I LO, gdzie nauczał jego ojciec Michał Konarski. Studiował w Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku u prof. Alfreda Wiśniewskiego i prof. Adama Smolany. Obronił dyplom w 1972 roku. Został uhonorowany tytułem „Zasłużony działacz kultury” przez Ministra Kultury i Sztuki. Od 1972 roku brał udział w wystawach indywidualnych i zbiorowych w Polsce, Danii i Niemczech. Uczestniczył także w międzynarodowych plenerach rzeźbiarskich. Był członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków, Związku Artystów Rzeźbiarzy oraz należał do Zrzeszenia Kaszubsko–Pomorskiego. Mieszkał w Słupsku wraz z żoną Barbarą oraz z dziećmi Katarzyną Konarską i Michałem Konarskim.

Zmarł 2 maja 2007. Został pochowany na Starym Cmentarzu Komunalnym w Słupsku[1].

Projekty i realizacje rzeźbiarskie Jana Konarskiego

edytuj

Pomniki:

  • popiersie Janusza Korczaka, Wojewódzki Szpital Zespolony w Słupsku[2]
  • pomnik Jerzego Popiełuszki, Słupsk[2]
  • 1977 – pomnik oficera PMH, Gdynia Witamino
  • 1981 – projekt pomnika Kardynała Tysiąclecia Stefana Wyszyńskiego
  • 1987 – pomnik Pomordowanym Aliantom II wojny światowej zrealizowany wg koncepcji Mirosława Jarugi, Cmentarz Komunalny w Słupsku
  • 1995 – pomnik Monument Pojednania polsko–niemieckiego, Swierzno
  • 1998 – pomnik Józefa Piłsudskiego przed Belwederem w Warszawie wg kameralnej rzeźby Stanisława Ostrowskiego, Warszawa
  • 1999 – pomnik Armii Krajowej w Radzyminie. Pomnik Uczestników Bitwy warszawskiej, rozwiązanie rzeźbiarsko-architektoniczne w przestrzeni, Radzym
  • 2000 – popiersie papieża Jana Pawła II, Radzymin
  • 2002 – projekt pomnika księcia Bolesława Krzywoustego dla I L.O. w Słupsku oraz Pomnik Niezłomnym Żołnierzom Józefa Piłsudskiego, Nieporęd – Białobrzegi
  • 2003 – popiersie Heinricha von Stephana dla I L.O. w Słupsku

Rzeźby parkowe i kameralne:

  • 1975 – Dziewczyny z piłką, Słupsk
  • 1978 – Ryby, Słupsk
  • 1980 – Ostatnie Tango, Lębork
  • 1986 – rzeźby do fontanny, Ustka[2]
  • 1996 – rzeźby na frontonie kamienicy E. Wedla, Warszawa
  • 1999 – rzeźba na szczycie frontonu budynku Prokuratury Warszawa-Praga
  • 2001 – kopie 2 rzeźb antycznych do Pałacu Prezydenckiego Warszawie

Fontanny:

  • 1978 – fontanna w Ustce
  • 1989 – Fontanna Przyjaźni na Starym Rynku w Słupsku (wspólnie z Edwardem Iwańskim)

Płaskorzeźby:

  • 1978 – płaskorzeźba Janusza Korczaka dla Biblioteki Publicznej, Człuchów
  • 1986 – herb Ustki
  • 1987 – płaskorzeźba poświęcona założycielowi Domu Kultury w Słupsku, K. Dąbrowskiemu
  • 1989 – płaskorzeźba dla Straży Pożarnej w Słupsku
  • 1989–1990 – Sala Herbowa w Urzędzie miasta i gminy w Miastku
  • 1990 – tablica pamiątkowa dla Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Słupsku
  • 1995 – herb miasta Słupska oraz tablica poświęcona Pionierom Słupska, Ratusz Urząd Miejski
  • 2002 – płaskorzeźba Michała Wasylki, I L. O. w Słupsku
  • 2002 – płaskorzeźba Władysława Reymonta, Zespół Szkół Rolniczych w Słupsku
  • 2003 – płaskorzeźba poświęcona R. Schumanowi, I Gimnazjum w Słupsku

Plenery:

  • 1974, 1975, 1976, 1977 – udział w plenerze „Plener młodych” w Miastku
  • 1976 – udział w plenerze „Tworzywa sztuczne” w Ustce
  • 1978, 1979, 1980, 1981, 1984 – udział w plenerze „Ceramika dla architektury” w Lęborku i St. Gronowie
  • 1992–1994 – udział w Międzynarodowym plenerze rzeźbiarskim w drewnie „Grenzgänger”: Schwarzenberg w Austrii, Haidmüle w Niemczech, Lenora w Czechach
  • 1998 – udział w Międzynarodowym plenerze rzeźbiarskim w drewnie we Flensburgu, w Niemczech
  • 2001 – udział w Międzynarodowym plenerze rzeźbiarskim w drewnie „Getanzte emotionen” w St. Blasien, w Niemczech
  • 2003 – udział w Międzynarodowym plenerze rzeźbiarskim w drewnie „Angel” w St. Blasien w Niemczech

Wystawy indywidualne:

  • 1972 – pierwsza podyplomowa wystawa w Bałtyckim Teatrze Dramatycznym w Słupsku
  • 1976 – wystawa w Biurze Wystaw Artystycznych – Baszta Czarownic oraz MPiK-u w Słupsku
  • 1976 – wystawa w Gminnej Galerii Sztuki Współczesnej w Dębnicy Kaszubskiej
  • 1983 – wystawa rysunku w Galerii Wojewódzkiego Domu Kultury w Słupsku

Wystawy zbiorowe:

  • 1973 – udział w Międzynarodowej wystawie w Neubrandenburgii w Niemczech oraz w Gladsaxe w Danii
  • 1974 – udział w wystawie odbywającej się w czterech miastach: Koszalin, Warszawa, Słupsk, Miastko
  • 1975 – udział w wystawach w Szczecinie, Koszalinie, Miastku oraz w Słupsku
  • 1976 – udział w wystawie rysunku i rzeźby w Berlinie, Niemcy oraz w Koszalinie, Miastku, Słupsku i Dębnicy Kaszubskiej
  • 1977, 1978 – udział w wystawach w Słupsku i Lęborku
  • 1979 – udział w wystawach w Słupsku, Lęborku oraz St. Gronowie
  • 1980 – udział w wystawach w Słupsku, Debrznie oraz St. Gronowie
  • 1988 – udział w wystawie w Salonie Zimowym Rzeźby w Warszawie

Przypisy

edytuj
  1. Zmarł Jan Konarski. gp24.pl, 4 maja 2007. [dostęp 2018-11-17].
  2. a b c Zbigniew Marecki, Rzeźby Jana Konarskiego znowu zdobią Ustkę [online], Głos Pomorza, 23 września 2017 [dostęp 2019-06-16] (pol.).