Jan Van den Eeden
Jan Van den Eeden, fr. Jean-Baptiste van den Eeden (ur. 26 grudnia 1842 w Gandawie, zm. 4 kwietnia 1917 w Mons[1][2]) – belgijski kompozytor.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód |
Życiorys
edytujUczył się w konserwatoriach w Gandawie u Charles’a Miry’ego oraz w Brukseli u François-Josepha Fétisa[1]. Studia ukończył w 1869 roku, uzyskując Prix de Rome za kantatę Faust’s laatste Nacht[1][2]. Odbył 4-letnią podróż po Francji, Niemczech, Austrii i Włoszech[1]. W 1878 roku został dyrektorem szkoły muzycznej w Mons, w 1884 roku przekształconej w konserwatorium[1][2].
Początkowo pozostawał pod wpływem Richarda Wagnera i weryzmu, stopniowo wypracowując własny styl[1]. Był jednym z reprezentantów belgijskiej szkoły narodowej, w swoich utworach sięgał do tekstów flamandzkich i tematyki historycznej[1].
Wybrane kompozycje
edytuj(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])
Utwory orkiestrowe
- poemat symfoniczny De Geuzenstrijd der XVIe eeuw (1876)
- Marche des esclaves
Oratoria
- Jacob van Artevelde (1865)
- Jacoba van Beieren (1865)
- Het laatste oordel (1867)
- Brutus (1874)
- En mer (1886)
- Roland de Lassus (1894)
Kantaty
- Het Woud
- De Wind
Opery
- Numance (wyst. Antwerpia 1897)
- Rhena (wyst. Bruksela 1912)
Przypisy
edytujLinki zewnętrzne
edytuj- Jan Van den Eeden – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project