Jan Wilhelm Hiż
Jan Wilhelm Hiż (XVIII w.) – polski wojskowy, pułkownik gwardii koronnej.
 Jeż (herb szlachecki) | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Ojciec |
Wilhelm Hiż |
| Matka |
Franciszka de Loupi |
| Dzieci |
Marianna, Anna, Jan August, Antoni, Józef, Franciszek |
Życiorys edytuj
Był synem Wilhelma Hiża – sekretarza w kamerze królów Jana III Sobieskiego, Augusta II i Augusta III; oraz Franciszki de Loupi; wnukiem Jana Hiża – podskarbiego w służbie Marii Kazimiery Sobieskiej[1].
Miał braci: Franciszka, pułkownika gwardii Koronnej; Piotra, kapitana inżynierów; Józefa, kanonika warszawskiego; oraz Wilhelma, oberstleutnanta gwardii koronnej[1].
Był oficerem gwardii koronnej, gdzie awansował do stopnia pułkownika[1]. W 1764 roku jako jeden z pięciu członków rodziny Hiż otrzymał szlachectwo z herbem Jeż[1].
Był żonaty z Katarzyną de Mathy, z którą miał dwie córki: Mariannę (wydaną za Ignacego Łempickiego, generała wojsk koronnych[2]), Annę (wydaną za Kacpra Dąbkowskiego, pułkownika w regimencie Sułkowskich), i czterech synów: Jana Augusta, generała majora i pułkownika gwardii pieszej Koronnej; Antoniego, kapitana gwardii pieszej Litewskiej; Józefa, regenta Komisji Skarbowej Koronnej, bezpotomnego; Franciszka, generała adiutanta Komisji Wojskowej Obojga Narodów, również bezpotomnego[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Hiż herbu Jeż. W: Kasper Niesiecki: Herbarz Polski. T. XI. Lipsk: J.N. Bobrowicz, 1839–1845, s. 171–173.
- ↑ Łempicki Ignacy h. Junosza (ur. 1766). W: Polski Słownik Biograficzny. T. XVIII. 1973, s. 326.