Jan Wojtal

polski pułkownik rezerwy

Jan Wojtal, ps. Jeż (ur. 10 grudnia 1903 w Krasnymstawie, zm. 21 sierpnia 1984 we Wrocławiu) – żołnierz Batalionów Chłopskich, pułkownik rezerwy, działacz ludowy.

Jan Wojtal
Jeż
pułkownik rezerwy pułkownik rezerwy
Data i miejsce urodzenia

10 grudnia 1903
Krasnystaw

Data i miejsce śmierci

21 sierpnia 1984
Wrocław

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Armia Krajowa
Bataliony Chłopskie

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Późniejsza praca

urzędnik

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1943–1989) Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami Krzyż Partyzancki

Życiorys edytuj

Jan Wojtal urodził się w Krasnymstawie w rodzinie chłopskiej. Po zakończeniu edukacji rozpoczął w 1924 służbę w Wojsku Polskim, w trakcie której ukończył Szkołę Podchorążych Piechoty. 11 sierpnia 1927 Prezydent RP Ignacy Mościcki mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1927 i 84. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a minister spraw wojskowych wcielił do 9 pułku piechoty Legionów w Zamościu[1][2][3]. 15 sierpnia 1929 został mianowany porucznikiem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1929 i 82. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4]. W czerwcu 1934 został przeniesiony do korpusu oficerów taborowych z równoczesnym wyznaczeniem na stanowisko oficera taborowego w 37 Pułku Piechoty w Kutnie[5]. W marcu 1939 nadal pełnił służbę w 37 pp na stanowisku dowódcy kompanii gospodarczej i oficera taborowego.

Walczył w kampanii wrześniowej, przy czym uniknął niewoli. Jeszcze w 1939 włączył się w działalność podziemną, został członkiem ZWZ. W latach 1940–1942 był komendantem Obwodu Krasnystaw Okręgu Lublin AK. Później został członkiem Batalionów Chłopskich i pomiędzy 1 stycznia 1943 a 31 marca 1944 sprawował funkcje szefa sztabu Okręgu Lublin BCh i zastępcy komendanta Okręgu ds. oddziałów taktycznych i wyszkolenia tej organizacji. Od kwietnia do grudnia 1944 był komendantem obwodu Krasnystaw scalonych AK i BCh. Pozbawiony funkcji wskutek podjęcia rozmów z PKWN na temat ujawnienia organizacji. W ramach Akcji Burza na Lubelszczyźnie brał udział w walkach pod Fajsławicami, Janowem Lubelskim i Krasnymstawem.

Jesienią 1945 został wiceprzewodniczącym Okręgowej Komisji Likwidacyjnej BCh na Lubelszczyźnie. Był członkiem SL i ZSL. W 1953 ukończył Wyższą Szkołę Ekonomiczną we Wrocławiu. Później pracował w administracji państwowej i w Rolniczych Zakładach Doświadczalnych we Wrocławiu. Zmarł we Wrocławiu.

Ordery i odznaczenia edytuj

Publikacje edytuj

Przypisy edytuj

  1. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 15 sierpnia 1927 roku, s. 246, 249.
  2. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 25, 283.
  3. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 114, 539.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 15 sierpnia 1929 roku, s. 283.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 151.

Bibliografia edytuj