Janusz Smogorzewski
Janusz Smogorzewski (ur. 22 czerwca 1904 w Łodzi, zm. 7 października 1991 w Warszawie) – polski fotograf, fotoreporter[1][2][3]. Fotoreporter Akademickiej Agencji Fotograficznej[4]. Fotoreporter Agencji Fotograficznej Światowid[1][4]. Prezes oraz wiceprezes Zarządu Syndykatu Fotoreporterów Polskich[4]. Członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich[4]. Członek Klubu Fotografii Prasowej SDP[1][4].
| Data i miejsce urodzenia |
22 czerwca 1904 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
7 października 1991 |
| Zawód, zajęcie |
fotograf, fotoreporter |
| Narodowość |
polska |
Życiorys edytuj
Janusz Smogorzewski absolwent średniej szkoły Kazimierza Kulwiecia w Warszawie (1923), związany z warszawskim środowiskiem fotograficznym, mieszkał i pracował w Warszawie – fotografią zajmował się od 1911 roku[4]. Jako fotoreporter zadebiutował w 1920 roku – wykonując reporterskie zdjęcia sportowe (pierwsza publikacja prasowa w krakowskich Wiadomościach Sportowych)[4]. W czasie późniejszym współpracował z czasopismem Stadion[4]. Miejsce szczególne w jego twórczości zajmowała fotografia architektury, fotografia prasowa oraz fotografia sportowa[1][4][5].
Janusz Smogorzewski w 1923 roku był współtwórcą Akademickiej Agencji Prasowej, przemianowanej w 1924 na Machowski, Złakowski i S-ka – agencji współpracującej m.in. z Kurierem Porannym[4]. W latach 1925–1926 był fotoreporterem Kuriera Porannego[1]. W latach 1926–1930 był fotoreporterem współpracującym z Agencją Fotograficzną Światowid[1][4]. W latach 1929–1939 był fotoreporterem Gazety Polskiej oraz Ilustrowanego Kuriera Codziennego[1]. Od 1930 roku do 1939 pracował w Wydziale Fotograficznym Polskiej Agencji Telegraficznej[1][4]. Był członkiem Syndykatu Fotoreporterów Polskich, w którym pełnił funkcję wiceprezesa Zarządu oraz (od 1934) prezesa Zarządu SFP[4].
W 1944 roku (za przynależność do Armii Krajowej) został wywieziony do Związku Radzieckiego – do Warszawy powrócił w 1947[1]. Od 1947 roku do 1948 był fotoreporterem warszawskiego czasopisma Tydzień[1]. W 1952 roku został etatowym fotoreporterem tygodnika Stolica[1][4]. W 1948 roku został członkiem Stowarzyszenia Autorów ZAiKS[4]. W 1957 roku był współautorem (z Edmund Kupiecki i Zbyszko Siemaszko) zdjęć do albumu 250 fotografii zamków i pałaców polskich[1][6][7]. Od 1958 był członkiem Klubu Fotografii Prasowej Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich[4][1].
Janusz Smogorzewski zmarł 7 października 1991, pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[1]. Pokaźny dorobek fotograficzny Janusza Smogorzewskiego (odbitki i negatywy) został zniszczony w czasie II wojny światowej[1]. Pozostałe jego prace znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Warszawy[1].
Publikacje edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Janusz Smogorzewski – internetowy Polski Słownik Biograficzny [online], web.archive.org, 26 kwietnia 2019 [dostęp 2019-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-26].
- ↑ Janusz Feliks Smogorzewski (M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego) [online], web.archive.org, 3 sierpnia 2017 [dostęp 2019-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-03].
- ↑ Biogram – Biblioteka Jagiellońska Uniwersytetu Jagiellońskiego [online], web.archive.org, 26 kwietnia 2019 [dostęp 2019-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-26].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Wacław Żdżarski – Historia fotografii warszawskiej, str. 190–193, 313, 314, 320, 323. Wydawca – Państwowe Wydawnictwo Naukowe (1974)
- ↑ Janusz Smogorzewski | moko.waw.pl [online], web.archive.org, 26 kwietnia 2019 [dostęp 2019-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-26].
- ↑ a b Kupiecki Edmund, Siemaszko Zbyszko, Smogorzewski Janusz 50 fotografii zamków i pałaców polskich – Antykwariat Kwadryga [online], web.archive.org, 26 kwietnia 2019 [dostęp 2019-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-26].
- ↑ a b Dane książki [online], web.archive.org, 26 kwietnia 2019 [dostęp 2019-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-26].
Linki zewnętrzne edytuj
- Galeria zdjęć Janusza Smogorzewskiego. warszawa.fotopolska.eu. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-26)].