Janusz Tański
Janusz Tański (ur. 25 marca 1864 w Żychlinie/Płocku[1], zm. 6 listopada 1889 w Warszawie[2]) – polski działacz socjalistyczny, współzałożyciel Związku Robotników Polskich.
| |
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
6 listopada 1889 |
Życiorys edytuj
W 1864 roku przyjął chrzest, pieczętował się herbem Nałęcz[2]. Ukończył gimnazjum w Płocku, studiował na wydziale matematycznym w Warszawie[1]. Dołączył do Towarzystwa oświaty ludu miejskiego[1]. Był członkiem II Proletariatu i współzałożycielem Związku Robotników Polskich[3]. W 1891 roku został aresztowany i osadzony w Cytadeli Warszawskiej[1]. Jesienią 1892 roku został zwolniony z aresztu. W 1894 roku został skazany na 6 miesięcy więzienia i 3 lata osiedlenia w Rosji[1]. Po odbyciu kary wyjechał za granicę[1].
Zmarł 6 listopada 1889 roku Szpitalu Świętego Ducha[1] w Warszawie[2]. Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 86-1-16/17)[4].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g Międzynarodowa solidarność proletaryatu, Londyn: Księgarnia Polskiej Partyi Socyalistycznej, 1902, s. 7–9.
- ↑ a b c Janusz Tański, h. Nałęcz [online], sejm-wielki.pl.
- ↑ Tański Janusz, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-02-13].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: Janusz Tański, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-24].
Bibliografia edytuj
- Międzynarodowa solidarność proletaryatu. Londyn: Księgarnia Polskiej Partyi Socyalistycznej, 1902, s. 7–9.