Janusz Zasławski
Janusz III Zasławski herbu własnego (zm. 4 sierpnia 1629 roku) – książę, wojewoda wołyński w latach 1604- 1629, wojewoda podlaski w latach 1591-1604, sędzia kapturowy wołyński w 1587 roku, starosta perejasławski w 1620 roku, starosta żytomierski w latach 1598-1609.
| ||
![]() Herb książąt Zasławskich-Ostrogskich | ||
Rodzina | Zasławscy herbu własnego | |
Data śmierci | 4 sierpnia 1629 | |
Żona | ||
Dzieci |
z Sanguszkówną: |
Jako senator brał udział w sejmie zwyczajnym 1605, 1606 i 1609 roku[1].
Wraz ze Stanisławem Żółkiewskim brał udział w rokowaniach z Iskanderem Paszą. Uczestniczył w bitwie pod Cecorą w 1620 roku.
Wychowany jako kalwinista, ok. 1600 przeszedł z pierwszą żoną (prawosławną) na katolicyzm. W 1602 roku ufundował kościół św. Michała i klasztor bernardynów w Zasławiu, w 1599 ufundował tam kościół farny. Pozostał jednak tolerancyjny, bronił dawnych współwyznawców. Jego drugą żoną była gorliwa kalwinistka Marianna Leszczyńska (zm. 1652)
BibliografiaEdytuj
- Urzędnicy województw kijowskiego i czernihowskiego". Oprac. Eugeniusz Janas, Witold Kłaczewski. Kórnik 2002, s. 340.
- Złota księga szlachty polskiej, r. IX, Poznań 1887, s. 286-287.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Leszek Andrzej Wierzbicki,Senatorowie koronni na sejmach Rzeczypospolitej, Warszawa 2017, s. 179.