Jasiowe Turnie – zbudowane z dolomitów liczne turniczki i skały na zachodnich zboczach Doliny za Bramką w polskich Tatrach Zachodnich[1]. Znajdują się na różnych wysokościach grzbietu Pośredniego Wierszyka, również u jego podnóży. Dzielą się na dwie grupy[2]:

  • Niżnie Jasiowe Turnie – położone niedaleko wylotu Doliny za Bramką, tuż nad zielono znakowanym szlakiem turystycznym, o maksymalnej wysokości ścian 28 metrów; są na nich poprowadzone liczne (ponad 20 – stan na 1994), drogi wspinaczkowe (pomimo zakazu wspinaczki wynikającego z przepisów TPN). Zdecydowana większość tych dróg to drogi o dużym stopniu trudności, najtrudniejsze wiodą przez tzw. Okap za Bramką, znajdujący się u podstawy muru skalnego utworzonego przez turnie (-IX stopień w skali trudności UIAA (tatrzańskiej)),
  • Wyżnie Jasiowe Turnie – znajdujące się wyżej (najwyżej położona wznosi się do 1139 m[3]), o maksymalnej wysokości ścian sięgającej 60 m; nie są tak popularne wśród wspinaczy. Są tutaj 3 drogi, najtrudniejsza ma VIII stopień trudności.
Niżnie Jasiowe Turnie – widok z Doliny za Bramką
Wschód Słońca z Jasiowych Turni

Jasiowe Turnie to skałki o różnych, fantazyjnych kształtach. Antoni Wrzosek w 1933 r. pisał o nich: „...gdzie indziej zaś zwięzłość skały nie zależy zupełnie od przebiegu warstw i tam tworzą się fantastyczne formy skalne w kształcie grzybów, kolumn, kogutków itp.” Góralscy przewodnicy nadali wybitniejszym z tych skałek różne nazwy, np. Dziadula, Kohutek, Matka Boska, Zakonnik[4].

Przypisy

edytuj
  1. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  2. Władysław Cywiński, Tatry. Giewont, Poronin: Wyd. Górskie, 1994, ISBN 83-7104-002-3.
  3. Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2010-09-30].
  4. Józef Nyka: Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII. Latchorzew: Wyd. Trawers, 2003. ISBN 83-915859-1-3.