Jaskinia Jagnięca
Jaskinia Jagnięca (Pod Gniazdem) – jaskinia w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Ma dwa otwory wejściowe znajdujące się na wschodnim zboczu Wąwozu Kraków, w stoku opadającym spod Upłazkowej Turni, w wystającej z niego samodzielnej skałce, powyżej jaskini Arkada i Jaskini Skoruszowej, na wysokościach 1290 i 1291 metrów n.p.m[1]. Długość jaskini wynosi 29 metrów, a jej deniwelacja 5,20 metrów[2].
| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
29 m |
| Głębokość |
2,5 m |
| Deniwelacja |
5 m |
| Wysokość otworów |
1290 i 1291 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
125 m |
| Ekspozycja otworów |
ku SSW |
| Data odkrycia |
prawdopodobnie 1954 rok |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-09.02 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°14′13″N 19°52′31″E/49,236933 19,875183
| |
Opis jaskini edytuj
Głównym otworem jest 1,5-metrowej wysokości otwór górny. W prawo, nieco niżej jest boczny otwór. Jeszcze niżej znajduje się okrągły, dolny otworek jaskini Korytarzyk pod Jagnięcą.
Główny ciąg jaskini prowadzi od otworu obszernym korytarzem, który po około 5 metrach rozgałęzia się:
- lewy, niski ciąg kończy się po paru metrach.
- w prawo idzie korytarz, który doprowadza do studzienki o głębokości 4 metrów.
Od głównego ciągu zaraz za otworem można przez znajdujący się tam w ścianie zacisk dostać się do 1,5-metrowej studzienki i dalej do korytarzyka prowadzącego do bocznego otworu.
Częścią jaskini jest też boczny 5-metrowy korytarzyk, do którego wejść można przez szczelinę położoną obok otworu głównego[3].
Przyroda edytuj
W jaskini można spotkać nacieki grzybkowe, polewy, a także nacieki o charakterze kulistych konkrecji.
Ściany są mokre[3].
Historia odkryć edytuj
Dokładna data odkrycia jaskini nie jest znana. Było to prawdopodobnie w 1954 roku. Odkrywcy, grotołazi zakopiańscy, nadali jej nazwę Jaskinia Jagnięca. Pierwszą informację o jaskini opublikował Z. Wójcik w 1966 roku, który jednak podał inną nazwę – Pod Gniazdem[3].
Przypisy edytuj
- ↑ Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984.
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23].
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-03-26].