Jaskinia Kasprowa Średnia

Jaskinia Kasprowa Średnia (Wyżnia Grota Kasprowa, Jaskinia Jaworzyńska) – jaskinia w dolinie Stare Szałasiska w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w Zawraciku Kasprowym na wysokości 1407 metrów n.p.m.[1] Długość jaskini wynosi 150 metrów, a jej deniwelacja 53 metry[2][3]. Powyżej niej położona jest Jaskinia Kasprowa Wyżnia[4].

Jaskinia Kasprowa Średnia
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Tatry Zachodnie
dolina Stare Szałasiska

Właściciel

Skarb Państwa
(Tatrzański Park Narodowy)

Długość

150 m

Głębokość

45 m

Deniwelacja

53

Wysokość otworów

1407 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

120 m

Ekspozycja otworów

ku SW

Data odkrycia

1923

Odkrywca

bracia Zwolińscy

Kod

(nr inwentarzowy PIG) T.D-17.02

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, w centrum znajduje się punkt z opisem „Jaskinia Kasprowa Średnia”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Jaskinia Kasprowa Średnia”
Ziemia49°15′03″N 19°58′57″E/49,250803 19,982419
Zawracik Kasprowy

Opis jaskini edytuj

Otwór jaskini znajduje się na niewielkiej półce w ścianie, 15 metrów nad piargami. W salce za otworem leżą wielkie bloki skalne. Odchodzi z niej niewielki korytarzyk do następnej salki. Stąd (w bok idzie Korytarz Soczewkowy kończący się po paru metrach szczelinami) ciąg główny prowadzi niskim korytarzem nad studnię (33,5 metrów głębokości). Zjeżdża się nią do wielkiej Sali Zawaliskowej o długości 14 metrów i szerokości 6 metrów, wysokiej na 6–8 metrów. Z końca sali odchodzi ciasny ciąg, który przez próg i zacisk doprowadza do zawaliska[4].

Przyroda edytuj

W jaskini występują stalaktyty, stalagmity, polewy naciekowe oraz nacieki grzybkowe. Kości dużych zwierząt (prawdopodobnie niedźwiedzi) znajdują się w Sali Zawaliskowej[4].

Historia odkryć edytuj

Jaskinia została odkryta w 1923 roku przez braci Tadeusza i Stefana Zwolińskich. W tym samym roku, korzystając z drabiny sznurowej, zeszli oni na dno studni. Drabinę sznurową zastosowano wtedy po raz pierwszy w dziejach badań jaskiń tatrzańskich.

Aktualnie jest często odwiedzana, m.in. w ramach szkolenia kursantów taternictwa jaskiniowego[2].

Przypisy edytuj

  1. Władysław Cywiński: Tom 13. Kasprowy Wierch. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2008, seria: Tatry. Przewodnik szczegółowy. ISBN 978-83-7104-038-2.
  2. a b Jaskinia Kasprowa Wyżnia, Polska Strona Taternictwa Jaskiniowego pod patronatem KTJ PZA [online], www.sktj.pl [dostęp 2016-03-05].
  3. Jaskinie Tatr [online], 31 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-31].
  4. a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-03-05].