Jaskinia Spismichałowa

Jaskinia Spismichałowa (słow. Spismichalova jaskyňa[1], Ľadová jaskyňa[2]) – jaskinia w stokach Horwackiego Wierchu w słowackich Tatrach Wysokich. Wejście do niej znajduje się w północnych zboczach Doliny Spismichałowej, będącej boczną odnogą Doliny Białej Wody, na wysokości 1625 metrów n.p.m.[3][4] (w literaturze podawane są wysokości 1590 metrów[5][1][2] lub około 1650 metrów[6]). Długość korytarzy wynosi około 50 metrów[1] (według innych źródeł 40 metrów[2] lub 80 metrów[5]).

Jaskinia Spismichałowa
Ilustracja
Otwór Jaskini Spismichałowej u podnóża blisko 90-metrowej skalnej ściany
Państwo

 Słowacja

Położenie

Tatry Wysokie
Dolina Spismichałowa

Długość

ok. 50 m

Wysokość otworów

1625 m n.p.m.

Ekspozycja otworów

ku E

Data odkrycia

znana od dawna

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Jaskinia Spismichałowa”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Jaskinia Spismichałowa”
Ziemia49°13′07″N 20°07′07″E/49,218472 20,118611

Duży otwór jaskini (5 × 5 metrów) widoczny jest z szosy do Morskiego Oka w okolicach Wanty[1]. Za nim znajduje się prosty korytarz o długości ok. 25 m, kończący się prostopadłym do niego drugim korytarzem, przechodzącym dalej w oblodzoną szczelinę[6].

Jaskinia jest znana od dawna, pozostawiano w niej sól dla przebywających w okolicy zimą kozic[1]. Jako pierwszy Jaskinię Spismichałową opisał Adam Gadomski, który dotarł do niej w 1923 roku ze Stanisławem Sokołowskim. W 1958 roku jaskinię zbadali Kazimierz Grotowski i Kazimierz Kowalski[6].

W 2004 roku na wschód od Jaskini Spismichałowej[7] odkryto Cień Księżyca – najdłuższą obecnie znaną jaskinię w Tatrach[8].

Początkowy korytarz i otwór jaskini z widokiem na Miedziane

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, s. 1128. ISBN 83-7104-009-1.
  2. a b c Zoznam jaskýň [online], Slovenské múzeum ochrany prírody a jaskyniarstva [dostęp 2021-08-29].
  3. Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
  4. Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Dane pomiarowe z lotniczego skaningu laserowego [online].
  5. a b Zdenko Hochmuth. Krasové územia a jaskyne Slovenska. „Geographia Cassoviensis”. Ročník II., 2 / 2008, 2008. ISSN 1337-6748. 
  6. a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XV. Mały Jaworowy Szczyt – Szeroka Jaworzyńska. Warszawa: Sport i Turystyka, 1972, s. 10–11.
  7. Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 104. ISBN 83-909352-2-8.
  8. Mesačný tieň sa stal najdlhšou jaskyňou Tatier (strona zarchiwizowana). [dostęp 2014-01-12]. (słow.).