Jean-Bernard Pommier
Jean-Bernard Pommier (ur. 17 sierpnia 1944 w Béziers[1][2]) – francuski pianista i dyrygent.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Życiorys edytuj
Jako dziecko pobierał lekcje gry na fortepianie u Miny Kozłowej[1][2]. W latach 1958–1961 studiował w Konserwatorium Paryskim u Yvesa Nata i Pierre’a Sancana[1][2]. Uzupełniające studia pianistyczne odbył u Eugene’a Istomina[1][2]. Uczył się też dyrygentury u Eugène’a Bigota[1]. W 1960 roku zdobył I nagrodę na konkursie Jeunesses Musicales w Berlinie[1][2]. W 1962 roku zajął VII miejsce na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie, pomimo słabej lokaty zdobył sobie jednak uznanie krytyków i publiczności[1]. Występował jako pianista z koncertami w Europie i Stanach Zjednoczonych[1]. W 1971 roku wystąpił na festiwalu w Salzburgu[2].
Po 1980 roku zaczął występować jako dyrygent[1][2], często w podwójnej roli pianisty i dyrygenta[2]. Współpracował z takimi orkiestrami jak Northern Sinfonia of England, Scottish Chamber Orchestra, English Chamber Orchestra, The Hallé i Royal Liverpool Philharmonic Orchestra[1]. W jego repertuarze znajduje się muzyka okresu klasycyzmu i romantyzmu, a także utwory współczesne[1]. Dokonał nagrań płytowych dla wytwórni EMI, Erato i Virgin Records[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i j k l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 149. ISBN 978-83-224-0837-7.
- ↑ a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2832. ISBN 0-02-865530-3.