Jerzy Barański

polski polityk

Jerzy Julian Barański (ur. 22 kwietnia 1884 w Nietulisku Fabrycznym k. Kunowa[1], zm. 14 lutego 1959 w Kurozwękach k. Staszowa) – polski działacz ruchu ludowego, polityk sanacyjny, poseł na Sejm i senator II RP, wicemarszałek Senatu IV kadencji (1935–1938).

Jerzy Barański
Ilustracja
Jerzy Barański
Data i miejsce urodzenia

22 kwietnia 1884
Nietulisko Fabryczne k. Kunowa,

Data i miejsce śmierci

14 lutego 1959
Kurozwęki k. Staszowa

Senator IV kadencji (II RP)
Okres

od 1935
do 1938

Przynależność polityczna

Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Życiorys edytuj

Po ukończeniu w 1903 gimnazjum w Radomiu studiował prawo na uczelni w Dorpacie[1] (1903–1906) i nauki przyrodnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim[1] (1906–1911).

W 1904 zaciągnął się dobrowolnie do rosyjskiego wojska, odbył kilkumiesięczne przeszkolenie.

W czasie I wojny światowej ewakuowany w głąb Rosji, mieszkał w Petersburgu[1], gdzie zaangażował się w działalność społeczną na rzecz tamtejszych Polaków.

U progu II RP zaangażowany w ruch ludowy, w latach 1919–1925 pozostawał członkiem PSL „Wyzwolenie”, z ramienia którego piastował mandat poselski. Po zamachu majowym przeszedł na stronę sanacji, zapisując się do Sejmowego Klubu Pracy. W tym samym roku został członkiem Partii Pracy.

W Sejmach I i II kadencji (1922–1930)[1] reprezentował okręg Ciechanów.

W 1930 ponownie wystartował w wyborach do parlamentu, tym razem jako kandydat na senatora z okręgu Kielce. Członkiem izby wyższej pozostał do 1938, w obu przypadkach wybrany z rekomendacji BBWR. 12 grudnia 1935 wybrany wicemarszałkiem Senatu na miejsce Kazimierza Świtalskiego[2].

W czasie okupacji niemieckiej ścigany przez nazistów ukrywał się w Nietulisku Fabrycznym, gdzie podjął pracę nauczyciela w szkole rolniczej.

Po 1945 pracował jako buchalter, w 1954 zwolniony z powodów politycznych znalazł schronienie u sióstr zakonnych w Kurozwękach.

W okresie międzywojennym członek masonerii (WLNP) oraz licznych stowarzyszeń społeczno-kulturalnych, w tym Towarzystwa Polsko-Bułgarskiego.

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d e Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 24.
  2. Senator Barański – wicemarszałkiem Senatu. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 286 z 13 grudnia 1935. 
  3. M.P. z 1935 r. nr 228, poz. 266 „za zasługi w dziedzinie społeczno-politycznej organizacji Państwa”.

Bibliografia edytuj

  • Historia sejmu polskiego - tom II, red. Andrzej Ajnenkiel, Warszawa 1989.
  • Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny. Tom I, red. naukowa Andrzej Krzysztof Kunert, Wydawnictwo Sejmowe Warszawa 1998.