Jerzy Białłozor (zm. 1783)
Jerzy Białłozor herbu Wieniawa (zm. 10 marca 1783 roku[1]) – podstoli (1721), stolnik (1735), sędzia ziemski i wojski upicki (1756). Trzykrotnie poseł na sejm: 1738, 1748 i 1758.
 Wieniawa | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Ojciec |
Aleksander Białłozor |
| Matka |
Anna Orłowska h. Lubicz |
| Żona |
Eleonora Zabiełłówna h. Topór |
| Dzieci |
Ewa Anna, ż. Stanisława Tyszkiewicza |
| Rodzeństwo |
Kazimierz |
Właściciel Poniemunia[2][3].
Bibliografia edytuj
- Władysław Konopczyński: Białłozor Jerzy h. Wieniawa. [w:] iPSB [on-line]. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2016-12-11].
Przypisy edytuj
- ↑ Władysław Konopczyński, Jerzy Białłozor, w: Polski Słownik Biograficzny, tom II, Kraków 1936, s. 9.
- ↑ Teodor Żychliński: Złota księga szlachty polskiej. T. V. Poznań: Jarosław Leitgeber, 1883, s. 15–16. [dostęp 2023-12-19].
- ↑ Poniemuń (4) Fergissa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 770.