Jerzy Zygmunt Grzymkowski (ur. 25 kwietnia 1930 w Warszawie, zm. 24 września 2006) – polski prozaik i scenarzysta filmowy.

Grób Jerzego Grzymkowskiego na Cmentarzu Bródnowskim.

Życiorys

edytuj

Ukończył średnią szkołę spółdzielczą. W latach 1949–1952 był żołnierzem Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, zaś w latach 1957–1960 służył w Milicji Obywatelskiej. W latach 1960–1965 był robotnikiem w Hucie Warszawa. Następnie pracował jako redaktor gazety zakładowej Samochodów Osobowych „Fakty”. Debiutował w 1965 r. na łamach prasy jako prozaik. Tego samego roku otrzymał wyróżnienie Ministra Obrony Narodowej za tomik Sto tysięcy. Od 1982 r. był kierownikiem literackim Zespołu Filmowego "Profil". W 1979 r. otrzymał nagrodę II stopnia Prezesa Rady Ministrów za Wierne blizny. Pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 114P-8-2)[1].

Twórczość literacka

edytuj
  • Sto tysięcy, opowiadanie (MON 1965)
  • Erkaemiści, powieść (MON 1967)
  • Dzielnicowy z Targówka i inne opowiadania (MON 1967)
  • Czarna kołysanka, powieść (MON 1968)
  • Ciemna rzeka, powieść (MON 1970)
  • Gdy byłem hutnikiem, wspomnienia (Iskry 1971)
  • Zderzenie, powieść (MON 1971)
  • Rówieśnicy
  • Salamun
  • Zamknięte drzwi
  • Kamień jak kamień
  • Odwracanie widnokręgu
  • Podzwonne
  • Wierne blizny
  • Smak ulęgałek
  • Kariera
  • Wstyd
  • Życie na remis
  • Akacja
  • Krople żywicy
  • Rocky

Scenariusze filmowe

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Jerzy Zygmunt Grzymkowski [hasło w wyszukiwarce internetowej] [online], brodnowski.grobonet.com [dostęp 2024-01-08].

Bibliografia

edytuj