Jerzy Teliga
Jerzy Teliga (ur. 12 kwietnia 1914 w Kamiennej, zm. 15 sierpnia 1994) – polski inżynier i działacz społeczny, pracownik Biura Odbudowy Stolicy, wykładowca Politechniki Warszawskiej, w latach 1952–1956 poseł na Sejm PRL I kadencji.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Poseł I kadencji Sejmu PRL | |
| Okres |
od 20 listopada 1952 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys
edytujUrodził się w rodzinie kolejarskiej w dzisiejszym Skarżysku-Kamiennej. Ukończył studia na Wydziale Inżynierii Politechniki Warszawskiej ze stopniem magistra inżyniera budownictwa wodnego, po czym pracował jako kreślarz w Towarzystwie Osiedli Robotniczych. W 1937 był członkiem założycielem Klubu Demokratycznego w Warszawie. W 1939 bronił Warszawy, służąc w Batalionach Robotniczych. W 1945 podjął współpracę ze spółdzielnią budowlaną „Zjednoczenie” w Opolu. Pracował również w Biurze Odbudowy Stolicy oraz „Mostostalu". Nadzorował m.in. budowę mostu Śląsko-Dąbrowskiego i montaż Kolumny Zygmuntowskiej w Warszawie. Pracował na Politechnice Warszawskiej jako asystent (od 1954 zastępca profesora).
Aktywny w stołecznym Stronnictwie Demokratycznym. Pracownik Biura Odbudowy Stolicy. W 1952 uzyskał mandat posła na Sejm I kadencji w okręgu Mińsk Mazowiecki. Zasiadał w Komisjach Gospodarki, Komunalnej i Mieszkaniowej oraz Przemysłu. Po odejściu z polityki kontynuował pracę naukową na Politechnice Warszawskiej, od 1961 był starszym wykładowcą, w 1968 obronił rozprawę doktorską Granice racjonalnego stosowania drewna w budownictwie wiejskim (przygotowaną pod kierunkiem prof. Ignacego Tłoczka). W 1974 mianowany został docentem. Przygotowywał pracę habilitacyjną Konstrukcje budowlane w konserwacji zabytków architektury. Na emeryturę przeszedł w 1984. Współpracował z pracowniami konserwacji zabytków.
Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim[1] i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[2].
Publikacje
edytuj- Opactwo o.o. cystersów w Wąchocku: metody zabezpieczenia statycznego i restauracji murowanych konstrukcji zabytkowych – prostowanie ściany, Warszawa 1972.
- Konstrukcje budowlane w ochronie zabytków architektury, Ośrodek Dokumentacji Zabytków, Warszawa 1980
Przypisy
edytuj- ↑ 22 lipca 1949 „za zasługi położone przy budowie trasy W–Z” (M.P. z 1949 r. nr 94, poz. 1121)
- ↑ Lista odznaczonych na V/VI Zjeździe Krajowym Stronnictwa Demokratycznego za pracę społeczno-polityczną, „Tygodnik Demokratyczny”, nr 3 z 23–29 stycznia 1958, str. 6
Bibliografia
edytuj- Henryk Wosiński, Stronnictwo Demokratyczne w Polsce Ludowej. Cz. 3: Udział Stronnictwa w pracach parlamentu PRL w latach 1944–1968 (red. Wiktoria Beczek), Warszawa 1969
- Strona sejmowa posła I kadencji
- Anna Czapska, Jerzy Teliga, w: Polski słownik biograficzny konserwatorów zabytków, zeszyt 2 (redakcja Henryk Kondziela, Hanna Krzyżanowska), Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 2006, s. 262–263