Jerzy Teliga

polski działacz polityczny, inżynier

Jerzy Teliga (ur. 12 kwietnia 1914 w Kamiennej, zm. 15 sierpnia 1994) – polski inżynier i działacz społeczny, pracownik Biura Odbudowy Stolicy, wykładowca Politechniki Warszawskiej, w latach 1952–1956 poseł na Sejm PRL I kadencji.

Jerzy Teliga
Data i miejsce urodzenia

12 kwietnia 1914
Kamienna

Data śmierci

15 sierpnia 1994

Poseł I kadencji Sejmu PRL
Okres

od 20 listopada 1952
do 20 listopada 1956

Przynależność polityczna

Stronnictwo Demokratyczne

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Życiorys

edytuj

Urodził się w rodzinie kolejarskiej w dzisiejszym Skarżysku-Kamiennej. Ukończył studia na Wydziale Inżynierii Politechniki Warszawskiej ze stopniem magistra inżyniera budownictwa wodnego, po czym pracował jako kreślarz w Towarzystwie Osiedli Robotniczych. W 1937 był członkiem założycielem Klubu Demokratycznego w Warszawie. W 1939 bronił Warszawy, służąc w Batalionach Robotniczych. W 1945 podjął współpracę ze spółdzielnią budowlaną „Zjednoczenie” w Opolu. Pracował również w Biurze Odbudowy Stolicy oraz „Mostostalu". Nadzorował m.in. budowę mostu Śląsko-Dąbrowskiego i montaż Kolumny Zygmuntowskiej w Warszawie. Pracował na Politechnice Warszawskiej jako asystent (od 1954 zastępca profesora).

Aktywny w stołecznym Stronnictwie Demokratycznym. Pracownik Biura Odbudowy Stolicy. W 1952 uzyskał mandat posła na Sejm I kadencji w okręgu Mińsk Mazowiecki. Zasiadał w Komisjach Gospodarki, Komunalnej i Mieszkaniowej oraz Przemysłu. Po odejściu z polityki kontynuował pracę naukową na Politechnice Warszawskiej, od 1961 był starszym wykładowcą, w 1968 obronił rozprawę doktorską Granice racjonalnego stosowania drewna w budownictwie wiejskim (przygotowaną pod kierunkiem prof. Ignacego Tłoczka). W 1974 mianowany został docentem. Przygotowywał pracę habilitacyjną Konstrukcje budowlane w konserwacji zabytków architektury. Na emeryturę przeszedł w 1984. Współpracował z pracowniami konserwacji zabytków.

Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim[1] i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[2].

Publikacje

edytuj
  • Opactwo o.o. cystersów w Wąchocku: metody zabezpieczenia statycznego i restauracji murowanych konstrukcji zabytkowych – prostowanie ściany, Warszawa 1972.
  • Konstrukcje budowlane w ochronie zabytków architektury, Ośrodek Dokumentacji Zabytków, Warszawa 1980

Przypisy

edytuj
  1. 22 lipca 1949 „za zasługi położone przy budowie trasy W–Z” (M.P. z 1949 r. nr 94, poz. 1121)
  2. Lista odznaczonych na V/VI Zjeździe Krajowym Stronnictwa Demokratycznego za pracę społeczno-polityczną, „Tygodnik Demokratyczny”, nr 3 z 23–29 stycznia 1958, str. 6

Bibliografia

edytuj
  • Henryk Wosiński, Stronnictwo Demokratyczne w Polsce Ludowej. Cz. 3: Udział Stronnictwa w pracach parlamentu PRL w latach 1944–1968 (red. Wiktoria Beczek), Warszawa 1969
  • Strona sejmowa posła I kadencji
  • Anna Czapska, Jerzy Teliga, w: Polski słownik biograficzny konserwatorów zabytków, zeszyt 2 (redakcja Henryk Kondziela, Hanna Krzyżanowska), Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 2006, s. 262–263