Jezioro Wisztynieckie

jezioro na granicy Litwy i Rosji

Jezioro Wisztynieckie (lit. Vištyčio ežeras; niem. Wystiter See; ros. Виштынецкое озеро, Wisztynieckoje oziero) – jezioro na granicy Litwy (okręg mariampolski) i Rosji (obwód królewiecki). Do II wojny światowej było jeziorem granicznym pomiędzy Niemcami a Litwą. Na północnym brzegu jeziora położone jest miasteczko Wisztyniec, które wzięło swą nazwę od nazwy jeziora.

Jezioro Wisztynieckie
Vištyčio ežeras
Виштынецкое озеро
Ilustracja
Położenie
Państwo

 Litwa
 Rosja

Miejscowości nadbrzeżne

Wisztyniec

Morfometria
Powierzchnia

17,87 km²

Głębokość
• maksymalna


52 m

Hydrologia
Rzeki zasilające

Pisa Wisztyniecka

Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, na dole nieco na lewo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Wisztynieckie”
Ziemia54°26′N 22°44′E/54,433333 22,733333

Całkowita powierzchnia jeziora wynosi 17,83 km², w tym na terenie Rosji 12,39 km², a 5,44 km² na terenie Litwy. Maksymalna głębokość – 54 metry, objętość – 285 milionów m³. Jezioro jest pochodzenia lodowcowego, przypuszczalny wiek jeziora to ok. 20 tysięcy lat. Jego długość wynosi 8,1 km, maksymalna szerokość – 4,2 km, długość linii brzegowej – 25 km. Jest to jezioro głębokie, jego obszar o głębokości mniejszej niż 10 m zajmuje 30% powierzchni. Średnia głębokość to 15-20 metrów. Do czterech miesięcy w roku jezioro jest pokryte lodem. Grubość lodu w lutym, może wynosić 40–45 cm, w marcu – do 30–35 cm.

W Jeziorze spotykamy do 22 gatunków ryb, głównie ryby łososiowate, w tym sieja. Do cennych gospodarczo gatunków ryb zaliczamy węgorza i miętusa. Znaczenie handlowe mają szczupak, okoń, płoć i lin. Jezioro jest domem dla 150 gatunków bezkręgowców, w tym wielu mikroskopijnych skorupiaków oraz wielu gatunków mięczaków. Zatoki jeziora są też miejscem gniazdowania łabędzi i kaczek.

Długoterminowe obserwacje wskazują, że jezioro jest już lekko zeutrofizowane, szczególnie w płytkiej zachodniej części zbiornika, gdzie dochodzi do regularnych zakwitów glonów. Negatywny wpływ na trofię jeziora wywarł najprawdopodobniej dynamiczny w latach 60. i początku lat 70., rozwój gospodarstw rolnych. Od 1975 jezioro jest pomnikiem przyrody. Obecnie Jezioro Wisztynieckie wchodzi w skład rezerwatu o powierzchni 335 km². Rezerwat został utworzony w celu zachowania różnorodności biologicznej kręgowców lądowych i prowadzenia badań naukowych oraz zaprzestania wszelkiej działalności, która szkodziła środowisku naturalnemu.