Jezioro Zmarłe Duże
Jezioro Zmarłe Duże (kasz. Zmôrłé Jezoro) – jezioro wytopiskowe położone na Równinie Charzykowskiej w kompleksie leśnym Borów Tucholskich na obszarze Zaborskiego Parku Krajobrazowego i gminy Brusy. Linia brzegowa jeziora jest prawie całkowicie porośnięta lasem sosnowym. W bliskim sąsiedztwie jeziora znajdują się rezerwaty "Jezioro Laska", "Jezioro Nawionek" i Piecki. W jeziorze występuje lobelia jeziorna (Lobelia dortmanna)- roślina jest reliktem borealno-atlantyckim i w Polsce znajduje się pod ścisłą ochroną gatunkową. Szacuje się, że w Polsce znajduje się 178 jezior lobeliowych, które zlokalizowane są głównie na Pojezierzu Pomorskim, w Borach Tucholskich, na Równinie Charzykowskiej i Pojezierzu Kaszubskim
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Region | |
| Wysokość lustra |
124,0-125,9 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
29,6-30,92 ha |
| Wymiary • max długość • max szerokość |
|
| Głębokość • średnia • maksymalna |
|
| Objętość |
2763,7 tys. m³ |
| Hydrologia | |
| Klasa czystości wody |
II[2] (w roku 1991) |
| Rodzaj jeziora | |
Położenie na mapie gminy Brusy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu chojnickiego  | |
 53°55′15″N 17°31′43″E/53,920833 17,528611
| |
Dane morfometryczne edytuj
Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 29,6 ha[1] przez 30,0 ha[2] do 30,92 ha[potrzebny przypis]. Zwierciadło wody położone jest na wysokości 125,9 m n.p.m.[2] lub 124,0 m n.p.m.[1] Średnia głębokość jeziora wynosi 9,3 m[1], natomiast głębokość maksymalna 19,4 m[1].
W oparciu o badania przeprowadzone w 1991 roku wody jeziora zaliczono do II klasy czystości[2].
Hydronimia edytuj
Według urzędowego spisu opracowanego przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych (KNMiOF) nazwa tego jeziora to Jezioro Zmarłe Duże[3]. W różnych publikacjach i na mapach topograficznych jezioro to występuje pod nazwą Zmarłe[2][4].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 156. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ a b c d e Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 156. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 403, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Mapa topograficzna dostępna w serwisie geoportal.gov.pl. [dostęp 2009-12-06].