Joachim Burmeister (ur. 5 marca 1564 w Lüneburgu[1][2], zm. 5 maja 1629 w Rostocku[1][2][3]) – niemiecki teoretyk muzyki i kompozytor.

Joachim Burmeister
Data i miejsce urodzenia

5 marca 1564
Lüneburg

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

5 maja 1629
Rostock

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

teoretyk, kompozytor

Życiorys

edytuj

Brak szczegółowych informacji na temat jego życia i działalności[3]. Przypuszczalnie kształcił się w Johannisschule w Lüneburgu u Christopha Praetoriusa i Euriciusa Dedekinda[2]. W 1586 roku rozpoczął studia na Uniwersytecie w Rostocku[2][3], gdzie w 1593 roku uzyskał tytuł magistra[2]. Pełnił funkcję kantora w kościele św. Mikołaja i kościele Mariackim w Rostocku[2]. Z jego kompozycji zachował się wyłącznie 4-głosowy zbiór Geistliche Psalmen (wyd. Rostock 1601)[1][3].

Opublikował traktaty Hypomnematum musicae poeticae (1599), Musica autoschediastikē (1601), Musicae practicae sive artis canendi ratio (1601) i Musica poetica (1606)[1][2]. W tym ostatnim poruszył jako pierwszy problem retoryki muzycznej[3]. Wydał też drukiem dzieło flamandzkiego teoretyka Heinricha Brucaeusa Musica theorica (1609)[3].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 511. ISBN 0-02-865526-5.
  2. a b c d e f g The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 119. ISBN 0-674-37299-9.
  3. a b c d e f Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 461. ISBN 83-224-0113-2.

Linki zewnętrzne

edytuj