Johannes Brassart
Johannes Brassart, także Brasseur, Bruver, Braxatoris lub Johannes de Leodio[1] (ur. przypuszczalnie w Lowaige w Limburgii[1]; fl. 1420–1445[2]) – kompozytor franko-flamandzki.
| Miejsce urodzenia |
Lowaige (?) |
|---|---|
| Gatunki | |
| Zawód |
Życiorys edytuj
W 1422 roku zapisany został w rachunkach kościoła św. Jana Ewangelisty w Liège[1]. W 1423 roku figuruje jako jego kantor[1]. W 1431 roku przebywał w Rzymie, gdzie przez kilka miesięcy był śpiewakiem kapeli papieskiej[1]. Następnie był członkiem kapeli soboru w Bazylei[2]. Przed 1434 rokiem pełnił funkcję kapelana przy kościele Saint-Laurent w Liège[1]. Przez około dekadę przebywał na dworze cesarskim[3], będąc kolejno członkiem kapeli Zygmunta Luksemburskiego, Albrechta II i Fryderyka III[2]. Po powrocie do kraju ojczystego został kanonikiem i śpiewakiem przy kolegiacie Notre-Dame w Tongeren[1].
Twórczość edytuj
Wysoko ceniony przez współczesnych, Franchinus Gaffurius w traktacie Practica musicae (1496) zestawia go z Johnem Dunstablem, Gillesem Binchois i Guillaume'em Dufayem[1]. Tworzył wyłącznie muzykę religijną[2][3], przeważnie na 3, rzadziej 4 głosy[2]. Jego dorobek obejmuje około 10 części mszalnych (w tym jedna partia Gloria–Credo), 8 introitów[2] i 10 motetów (z czego 3 izorytmiczne[3]). W swoich kompozycjach stosował technikę fauxbourdonu[1][2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 105. ISBN 83-224-0113-2.
- ↑ a b c d e f g The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 405. ISBN 0-674-37299-9.
- ↑ a b c Melvin P. Unger: Historical Dictionary of Choral Music. Lanham: Scarecrow Press, 2010, s. 47. ISBN 978-0-8108-5751-3.
Linki zewnętrzne edytuj
- Johannes Brassart – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project