Josif Fadenhecht

Josif Fadenhecht
Data i miejsce urodzenia	24 listopada 1873 ; Erzurum
Data śmierci	27 października 1953
	Minister sprawiedliwości
Okres	od 21 czerwca 1918; do 17 października 1918
Przynależność polityczna	Partia Radykalno-Demokratyczna; Porozumienie Demokratyczne
Poprzednik	Christo Popow
Następca	Aleksandyr Malinow
	Multimedia w Wikimedia Commons

Josif Maksimow Fadenhecht (bułg. Йосиф Максимов Фаденхехт; ur. 24 listopada 1873 w Erzurum, zm. 27 października 1953 w Sofii^[1]) – bułgarski polityk i prawnik pochodzenia żydowskiego, minister sprawiedliwości (1918), deputowany do Zwyczajnego Zgromadzenia Narodowego 16. (1913), 17. (1914-1919), 19. (1920-1923), 21. (1923–1927) i 22. (1927-1931) kadencji^[1].

Życiorys edytuj

Urodził się w Erzurum, w rodzinie sefardyjskich Żydów. Ojciec Josifa, Meir pracował w Erzurum jako lekarz wojskowy armii osmańskiej. Po przeniesieniu się rodziny Fadenhechtów do Sofii, młody Josif ukończył gimnazjum, a w 1892 rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie w Lipsku, które w 1897 ukończył doktoratem^[1]. Specjalizację odbywał na Uniwersytecie Bolońskim i Uniwersytecie Turyńskim, a po powrocie do kraju rozpoczął wykłady na uniwersytecie sofijskim. W latach 1903-1904 był dziekanem Wydziału Prawa US^[2]. Pracował także jako adwokat w Sofii. Od lat 30. był członkiem Bułgarskiej Akademii Nauk.

Działalność polityczna edytuj

W 1911 wstąpił do Partii Radykalno-Demokratycznej i reprezentował tę partię w Zgromadzeniu Narodowym^[1]. W 1918 objął stanowisko ministra sprawiedliwości w gabinecie Aleksandra Malinowa, funkcję tę pełnił przez cztery miesiące. W 1920 powrócił do pracy naukowej na Wolnym Uniwersytecie w Sofii, zasiadał także w radzie miejskiej Sofii^[1]. Po 1923 związał się z Porozumieniem Demokratycznym. W latach 1931-1939 pełnił funkcję przewodniczącego Związku Bułgarskich Prawników. Po przejęciu władzy przez komunistów występował jako obrońca w procesach politycznych^[1]. Zmarł w 1953 w Sofii.

Był żonaty (żona Bonka z d. Simowa), miał dwoje dzieci.

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Taszo Taszew: Министрите на България 1879-1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 481. ISBN 978-954-430-603-8.
↑ Списък на деканите на Юридическия факултет. law.uni-sofia.bg. [dostęp 2021-01-09]. (bułg.).

Bibliografia edytuj

Taszo Taszew: Министрите на България 1879-1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 481. ISBN 978-954-430-603-8.

[Taszew-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Taszo Taszew: Министрите на България 1879-1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 481. ISBN 978-954-430-603-8.

[sofia-2] Списък на деканите на Юридическия факултет. law.uni-sofia.bg. [dostęp 2021-01-09]. (bułg.).

[1]

[2]