Julian Fabiański
Julian Fabiański (ur. 2 stycznia 1866 w Krakowie, zm. 23 grudnia 1943 we Lwowie) – polski profesor inżynier wiertnictwa i wydobywania nafty.
Data i miejsce urodzenia |
2 stycznia 1866 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
23 grudnia 1943 |
Profesor nauk technicznych | |
Profesura | |
Uczelnia | |
Rektor | |
Okres spraw. |
1922–1924 |
Prorektor | |
Okres spraw. |
1924/1925 |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujUkończył gimnazjum w Krakowie. Od 1886 studiował w Akademii Górniczej w Leoben. Po ukończeniu studiów przez 27 lat pracował jako inżynier i dyrektor techniczny przy szybach naftowych w Galicji, na Węgrzech i we Włoszech. Od 1910 był dyrektorem spółki akcyjnej pól naftowych w Borysław[1]. Od 1917 wykładowca, a po przejściu Leona Syroczyńskiego na emeryturę w 1919, dyrektor Katedry Górnictwa Politechniki Lwowskiej. W latach 1920–1921 pełnił funkcję dziekana. W roku akademickim 1922/23 i 1923/24 był rektorem Politechniki Lwowskiej, a w roku akademickim 1924/25 prorektorem[2]. W grudniu 1936 otrzymał tytuł profesora honorowego na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej[3][4].
Zmarł 23 grudnia 1943. Pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie (kwatera 78-42)[5].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (27 listopada 1929)[6][7][8]
Przypisy
edytuj- ↑ Rektorzy Politechniki Lwowskiej [online], web.archive.org [dostęp 2022-05-12] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] .
- ↑ Politechnika Lwowska 1844–1945 [online], www.lwow.home.pl [dostęp 2017-11-18] .
- ↑ Nominacje na Uniwersytecie Lwowskim i Politechnice. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 295 z 23 grudnia 1936.
- ↑ Politechnika Lwowska [online], www.lwow.home.pl [dostęp 2017-11-18] .
- ↑ FABIAŃSKI JULIAN, FABIAŃSKA MARIA, GOSTKOWSKA WANDA [online], cmentarzlyczakowski.pl [dostęp 2022-02-17] .
- ↑ M.P. z 1929 r. nr 278, poz. 644 „za zasługi na polu naukowem oraz około rozwoju ekonomicznego kraju”.
- ↑ Część urzędowa. „Gazeta Lwowska”, s. 4, Nr 283 z 8 grudnia 1929.
- ↑ Kronika. Dekoracja Orderem Odrodzenia Polski. „Gazeta Lwowska”, s. 5, Nr 58 z 11 marca 1930.