Juliusz Kania
Juliusz Kania, ps. Julek, Antek (ur. 21 lutego 1910 w Stawiszczach, zm. 16 października 1942 w Warszawie) – działacz KPP i PPR, oficer GL.
| Data i miejsce urodzenia |
21 lutego 1910 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
16 października 1942 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
dowódca Okręgu GL |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
_01.jpg)
Życiorys edytuj
Syn inżyniera rolnika Michała i Anny ze Skarżyńskich. W 1929 ukończył Techniczną Szkołę Kolejową w Brześciu i podjął pracę w łomżyńskim Powiatowym Wydziale Drogowym. 1931–1932 odbywał służbę wojskową w szkole podchorążych w Cieszynie, otrzymując stopień starszego strzelca podchorążego. W Warszawie zaprzyjaźnił się ze studentem Witoldem Trylskim i pod jego wpływem wstąpił do KPP. Pracownik komórki technicznej Wydziału Lewicy Związkowej KC KPP i agitator młodzieżowy. Od 1933 kreślarz w fabryce Skody – późniejszych Państwowych Zakładach Lotniczych, zdał eksternistycznie maturę. Uczestnik kampanii wrześniowej. Na przełomie 1939/1940 związał się z konspiracyjnymi organizacjami komunistycznymi, a na początku 1942 wstąpił do PPR i rozpoczął pracę w jej Centralnej Technice. Zorganizował drukarnię w swoim mieszkaniu, gdzie złożono kilka pierwszych drukowanych numerów pisma PPR „Trybuny Wolności”. Latem 1942 został mianowany dowódcą GL Okręgu Warszawa, prowadząc szkolenia i prace organizacyjne. 29 września 1942 został aresztowany wraz z siostrą przez gestapo i po brutalnym śledztwie powieszony w publicznej egzekucji wśród 50 ofiar. Został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera C6-2-3)[1]. 11 października 1946 uchwałą Prezydium KRN został odznaczony Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-30].
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 23, poz. 53 „za zasługi położone w walce z okupantem i udział w pracach konspiracyjnych w okresie okupacji na terenie m. st. Warszawy”.
Bibliografia edytuj
- Polski Słownik Biograficzny t. XI, Wrocław-Warszawa-Kraków 1964–1965.
- Edward Gronczewski, Walczyli o Polskę Ludową, Warszawa 1982.