Kąty (rejon smorgoński)
Kąty (biał. Куты; ros. Куты) − wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie smorgońskim, w sielsowiecie Krewo.
![]() Most przez rzekę Łastajankę prowadzący do folwarku 1915-18 | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | |
Populacja (2019) • liczba ludności |
|
Kod pocztowy |
231024 |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego ![]() | |
Położenie na mapie Białorusi ![]() | |
Położenie na mapie Polski w 1939 ![]() | |
![]() |
Historia
edytujW czasach zaborów wieś i folwark w gminie Krewo, w powiecie oszmiańskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. W 1866 roku folwark należał do Achmatowiczów[1]. W 1905 roku wieś liczyła 126 mieszkańców, 24 dziesięcin[2].
W latach 1921–1945 wieś Katy i folwarki Kąty I, Kąty II, Kąty III i Kąty IV leżały w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie oszmiańskim, w gminie Krewo.
W 1931:
- wieś Kąty w 26 domach zamieszkiwały 132 osoby[3].
- folwark Kąty I w 1 domu zamieszkiwało 6 osób[3].
- folwark Kąty II w 2 domach zamieszkiwało 11 osób[3].
- folwark Kąty III w 1 domu zamieszkiwały 3 osoby[3].
- folwark Kąty IV w 2 domach zamieszkiwało 15 osób[3].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Krewie. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Smorgoniach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Krewie[4].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Przypisy
edytuj- ↑ Kąty, pow. oszmiański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 75 .
- ↑ Гошкевич И. И. Виленская губернія: Полный списокъ населенныхъ мѣстъ со статистическими данными о каждомъ поселеніи, составленный по оффиціальнымъ свѣдѣниямъ, Вильна, 1905, s. 235
- ↑ a b c d e Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 33 .
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 690 .
Linki zewnętrzne
edytuj- Kąty, pow. oszmiański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 75 .