Kałmucki

Kałmucki
	; Herb Kałmucki
Typ herbu	szlachecki
Pierwsza wzmianka	1683 (indygenat)

Kałmucki – polski herb szlachecki^[1].

Opis herbu

Opis historyczny

Juliusz Ostrowski blazonuje herb następująco^[2]:

W polu zielonem — lew z koroną wspięty, strzałą w poprzek w lewo przebity, w prawej łapie szablę trzymający. Nad hełmem w koronie trzy pióra strusie.

Opis współczesny

Opis skonstruowany współcześnie brzmi następująco^[a]:

Na tarczy w polu zielonym lew w koronie wspięty, strzałą przeszyty, z szablą w łapie prawej.

W klejnocie trzy pióra strusie.

Labry herbowe zielone, podbite srebrem.

Geneza

Herb został nadany Janowi Kałmuckiemu przez Jana III Sobieskiego, króla polskiego w roku 1683. Kałmuccy uzyskali też tytuł baronowski w Austrii 10 września 1829 roku, z odmianą herbową^[1].

Herbowni

Herb ten był herbem własnym, toteż do jego używania uprawniony jest tylko jeden ród herbownych:

Kałmucki^[1].

Zobacz też

Uwagi

↑ Opis współczesny jest skonstruowany zgodnie z obecnymi zasadami heraldyki. Zobacz: Blazonowanie

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Juliusz KarolJ.K. Ostrowski Juliusz KarolJ.K., Księga herbowa rodów polskich, Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1906, s. 388 [dostęp 2021-04-03] .
↑ Ostrowski 1906 ↓, s. 12 (elektronicznie 20).

Bibliografia

Juliusz Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. Gł. skł.: Bolcewicz, 1906, s. 388.

[3] Opis współczesny jest skonstruowany zgodnie z obecnymi zasadami heraldyki. Zobacz: Blazonowanie

[:0-1] Juliusz KarolJ.K. Ostrowski Juliusz KarolJ.K., Księga herbowa rodów polskich, Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1906, s. 388 [dostęp 2021-04-03] .

[CITEREFOstrowski190612_(elektronicznie_20)-2] Ostrowski 1906 ↓, s. 12 (elektronicznie 20).

[1]

[2]

[a]

Herb Kałmucki
Typ herbu	szlachecki
Pierwsza wzmianka	1683 (indygenat)