Kadra Zapasowa Piechoty Sokółka

Kadra Zapasowa Piechoty Sokółka (KZP Sokółka) – pododdział piechoty Wojska Polskiego.

Kadra Zapasowa Piechoty Sokółka
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1939

Rozformowanie

1939

Dowódcy
Pierwszy

mjr piech. Jan Słomka

Organizacja
Dyslokacja

Sokółka

Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

Dowództwo Okręgu Korpusu Nr III

1 stycznia 1939 dotychczasowy Baon Zapasowy 6 Pułku Piechoty Legionów w Sokółce został przemianowany na Kadrę Zapasową Piechoty Sokółka, która została podporządkowana bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr III[1]. Wprowadzona zmiana polegała jedynie na zmianie nazwy i przyjęciu nowej organizacji. Zadania mobilizacyjne z małymi wyjątkami, pozostały bez zmian[2].

Kadra dysponowała skromną obsadą pokojową (dwóch oficerów i kilku podoficerów)[3]. Dla formowanych przez siebie jednostek kadra musiała otrzymać zawiązki stanu czynnego[3]. W marcu 1939 komendantem kadry był mjr piech. Jan Słomka, a jego zastępcą kpt. adm. (piech.) Felicjan Łappo[4].

KZP Sokółka była jednostką mobilizującą piechoty[5]. Zgodnie z planem mobilizacyjnym „W” komendant kadry był odpowiedzialny za przygotowanie i przeprowadzenie mobilizacji jednostek wpisanych na jego tabelę mob.[5]:
w mobilizacji alarmowej, w grupie jednostek oznaczonych kolorem żółtym:

  • kompania asystencyjna nr 134,
  • kompania asystencyjna nr 32,
  • samodzielna kompania km i broni towarzyszących nr 34,

w II rzucie mobilizacji powszechnej:

Po zakończeniu mobilizacji kadra miała przejść do Ośrodka Zapasowego 1 Dywizji Piechoty i ulec likwidacji[6].

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, 2010. ISBN 978-83-86100-83-5.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
  • Piotr Zarzycki: Plan mobilizacyjny „W”. Wykaz oddziałów mobilizowanych na wypadek wojny. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 1995. ISBN 83-85621-87-3.